△รวมเรื่องฟิน△ ไม่รู้จักแต่ทำไมได้ชิดใกล้ขนาดนี้ ..
**จขกท.ชอบมโน*
*เรื่องนิดๆหน่อยๆ เดียวก็จบละ*
*ควรอ่านที่คห.1 เลย*
สวัสดีค่ะเราชื่ออะไรสำคัญ 5555555
แต่วันนี้เราอยากจะมาแชร์เรื่องราวที่ผ่านเข้ามาในชีวิตเราในช่วง3-4เดือนที่ผ่านมาค่ะ
เห็นที่ชื่อกระทู้แล้ว บางคนอ่านแล้วอาจจะงง //อะไรของมันบอกเลยค่ะทู้นี้ไม่มีความเศร้า 555555
' ความรักที่สิ้นหวัง ' ใช่แล้วสิ้นหวังมากก เกริ่นก่อนเราอะนิยมรุ่นพี่เป็นทุนเดิม นิยมคนแก่ค่ะ 5555
ก่อนหน้านี้เราได้มีโอกาศปลื้มรุ่นพี่คนนึงมากๆ(ขอแทนชื่อหนุ่มคนนี้ว่าองค์ชาย)
แต่พี่เค้าอยู่ม.6ค่ะ แหม่เรื่องสิ้นหวัง ไม่ต้องพูดเพราะแก่จนเจียนจะจบแล้วคงไม่ต้อง
บรรยายมาก 55555 พี่คนนี้คือเราอะชอบแอบมองหน้าพี่เค้าชอบนิสัยพี่เค้า คือพี่เค้าแมร่.งอย่างกวน.ทรีน นั้นละ บวกกับตอนนั้นเราไม่มีใครชอบก็ปลื้มๆ ชอบๆ พี่คนนั้นอยู่ก็ชอบอยู่ สองเดือนได้มั้ง *แหม่อินี้* 55555555
เพราะอะไรเอ่ยเพราะเราดันไปเพลอสบตากับรุ่นพี่คนนึง..
โอเคค่ะเข้าประเด็นได้ละ(ควรเข้านานละเกริ่นนานเสียจริง )
ช่วงนั้นเป็นช่วงที่กำลังเตรียมสอบไฟนอลเลยค่ะมีเรื่องอะไรให้คิดเยอะแยะ(แต่คุณเธอยังมีเวลาคิดเรื่องผช.),กิจกรรมที่ถาทมเข้ามาอย่างมหัตภัยยิ่งกว่าแดดเมืองไทยเอีกค่ะ ช่วงนั้นจำได้ประมาณเดือนมกราคม พวกคนแก่เค้าไปเข้ารด.กันค่ะช่วงนั้นแบบโหย เซงเป็ดไก่ห่านกุ้ง(สัตว์บกสัตว์น้ำมาให้หมด) มากนี้บอกเลย. เพราะไม่มีใครให้สักคนไร้เงามาก และนั้นละแมร่.งคือจุดเริ่มต้นดีดีนี้เอง . รด.เค้าไปกันกี่วัน 5 วันใช่ไหม(อะไรของแก) คือเราลืมนั้นละ. แล้ววันนั้นค่ะเหมือนว่ารด.เค้าจะกลับวันพฤหัส เราก็แหม่ดี้ด้าดิผู้ชายจะกลับมาแล้ว 55555 พอเช้าวันศุกร์รีบตื่นเลยค่ะตั้งปลุกพร้อมลุย (เวลาเรียนของให้แม้งเป็นแบบนี้) . แต่... พอมารร ...
ใหนคะผช. ใหนบอกเดี้ยนสิว่าใหน? คือไม่มีสักคนโพล่มาเลยค่ะแหม่
หลังจากท้องฟ้าสว่างไสว แมร่.งก็กลับมามืดมิดเหมือนเดิม เราก็หยิบโทรศัพท์คู่หูคู่หัวใจ ขึ้นมาเช็ครุ่นพี่จ้า "เอาทรงผมกลับมา" "กุยังดำอยู่เลยกุไม่ไป" "กุขอหยุดอีกวัน" "สิวขึ้น" "รอผมงอกแล้วค่อยไป"
โพสข้อความพร้อมโพสรูปภาพอันหล่อเหลา หน้ามีโขนดำเป็นลายอันสวยงาม
แหม่แทบเขวี้ยงมือถือ รักสวยรักงามกันเจ่งๆขุ่นพี่
วันนั้นคาบสุดท้ายค่ะ แต่ต้องไปเรียนตึกหลังนู้นน อื้มหื้มยิ่งไม่มีอะไรมากระตุ้น แล้วให้ไปเรียนตึกหลังสุด
โห้ยยยแต่ยังไงก็ต้องเรียน (มึ.งจะบ่นทำแป๊ะไร)
ตอนนั้นเลยค่ะแหม่ เราก็พูดขึ้นมา 'กูเบื่อไม่มีคนหล่อให้ดูเลย' โอเคค่ะ แล้วแมร่.ง ก็มาจริงๆ เราก็เดินไปตามทางละค่ะ แล้วเราอะก็มองไปทางตรงโต๊ะที่กลุ่มพี่องค์ชายชอบมาโดดเรียน(เด็กดีที่หน้าคบค่ะแหม่) เราก็เห็นพี่คนนึง แต่เรารู้จักนะคนนี้ก็แบบพี่เค้าหล่อแต่แบบไม่ได้อยู่ในสายตาอะคะ!! (เหมือนสวยมาก 5555 ) ลอเล่น(พี่เค้าไม่ได้ไปรด.นะคะ) เราพูดถึงพี่เค้าบ่อยๆแต่แบบก็เหมือนรุ่นพี่คนนึง เราก็มองไปทางโต๊ะนั้นละค่ะ มองหาพี่องค์ชายค่ะ (ไม่ได้เจตนาอะไรเลย) แต่พี่คนนั้น //ขอแทนชื่อแฟนในอนาคตว่าซูฮยอน
แหม่อย่าคิดว่าเราติดซีรงซีรีย์นะคะ พี่เค้าดูค่ะตัวเธอ 5555
เราก็มองไปปกติ พอเรามองไปพี่ซูฮยอนแกก็มองมาทางเราแบบ มองหาอะไรจ้ะสาว
เราก็เพลอไปมองตาพี่เค้า เราก็เลยหลบตาแกล้งทำเป็นมองทางอื่น แล้วเราก็เหลือบไปมองอีกพี่เค้าก็มองอยู่(อย่าเรียกมากพี่แกจ้องเลยดีกว่า)
ประมาณสามรอบ พี่แกก็จ้องเราแบบนั้นเราเลย เอ่อมองทำไมย๊ะ (หรือฉันสวยขนาดนั้น) โอ้ยตาาาตก! เราก็แบบ ทำตัวไม่ถูก ลองคิดดูสิค่ะหนุ่มหล่อตัวท็อปของโรงเรียนจ้องหน้าอะคะ
ทำตัวไม่ถูกเลยค่ะตอนนั้นกระดี้กระด้า หัวใจเต็นเป็นจังหวะ อาร์แอนบีเลยค่ะ
หลังจากนั้นค่ะแหม่ก็แอบมองพี่เค้าอยู่บ่อยๆ เดินผ่านไรงี้ แต่แบบพี่เค้ารู้ตัวตลอดค่ะนี้พูดเลย - -.
มาดูโปรฟายกันเถอะ
- เด็กศิลป์ - เล่นดนตรีเก่ง - หล่อ - หน้าตาแบดบอย - แต่มุ้งมิ้งมาก
- น่ารัก - นิสัยดี - ติดซีรีย์ - ชอบแทยอน - ติ่งแทนี่ - อ่านการ์ตูน
- ชอบเพ้อเรื่องรัก - รักเพื่อน - โลกส่วนตัวสูงมาก - ถ่อมตัว
- ไม่หลงตัวเอง - ติด10อันดับหนุ่มหล่อของรร.นะตัวเอง
คิดว่าเราชอบพี่เค้าเพราะโปรฟายพวกนี้อะหรอ โห้วนี้พูดด้วยความสัจจริงเลย
มันก็มีส่วน(หลอกก) แต่ที่เราชอบพี่เค้าจริงๆ พอเราลองรู้สัมพัสนิสัยที่แท้จริง
อื้ม.. คำตอบของเราคือ เรารักพี่เค้า.
//คือเรื่องมันนิดเดียวแต่จขกท.เล่ายาวยังกับเขียนเรียงความวันแม่ 555555
อ่านต่อ คุณอาจจะสนใจเนื้อหาเหล่านี้ (ความคิดเห็นกระทู้ อยู่ด้านล่าง)
ความคิดเห็น
โอโห้ววว..มาเล่าต่อค่ะ ถึงแม้จะไม่มีใครสนทู้เราเลยก็ถาม 
โอเคเราอาจจะเราน้อยไปนิด 
55555555
หลังจากวันนั้นเราก็ได้แต่แอบมองพี่เค้าตลอดๆ ถึงบางทีพี่เค้าจะรู้ตัวก็ตาม
วันเวลาล่วงไปถึงช่วงวันอำลารุ่นพี่ ม.6 ค่ะ พูดตามตรงช่วงนั้นแบบทำอะไรไม่ถูกจริงๆเลยค่ะมันเศร้าค่ะ แต่เราก็นะคิดในใจก็คงเลิกชอบไปเอง (เพราะเราพี่เค้าแปปเดียวเอง)
เราก็คิดแค่ว่าให้ของพี่เค้าวันอำลา(วันนั้นวันที่ 13 กพ.วันศุกร์ ชนวาเลนไทน์พอดี)
โอเคจบปิ๊ง!คิดว่ามันคงจบ แต่มันไม่จบแหะ
วันนั้นวันที่ 12 เตรียมเข้าสู่วาเลนไทน์+อำลา มันเหมือนจะมีความสุขแต่ก็ไม่ได้สุขขนาดนั้นเพื่อนในกลุ่มก็หอเหี่ยวกันท้วนหน้าเพราะ ร้อยละ 99.8 ในกลุ่มชอบรุ่นพี่ม.6เหมือนกัน เรากับเพื่อนก็นัดกันทำของให้รุ่นพี่ค่ะ เราก็แหม่เป็นพวกคิดไม่เหมือนคนอื่นค่ะ เอ๋?ทำไรดี?
กุหลาบก็ไม่เอาไม่ซ้ำ ตุ๊กตาหมีไม่เอาพี่แกผช.กลัวไม่ชอบ เอิ่มๆคิดคิดคิด
เราให้.. Dreamcatcher(ตาข่ายดักฝัน) พี่เค้าค่ะ 
แปลกเนอะเราก็ว่าแปลก -.-
ลิมบอกเราทำเองนะคะ ทำเป็น DIY 
วันนั้นทั้งวันเหมือนเป็นวันของ ม.6 ของเลยค่ะไม่ค่อยได้เรียนกันทั้งชั้น เพราะเสียเวลาเดินถ่ายรูป 5555555 ก็ไล่ถ่ายกันทั้งหมดละค่ะแต่ว่าก็ไม่กล้าที่จะเข้าไม่ขอถ่ายภาพพี่ซูตรงๆ อีกอย่างตอนจะขอถ่ายพวกนางๆ ลุมถ่ายกันบ้าง,ให้ของกันบ้าง ให้ต่อหน้าเราด้วยดิเราก็แบบไม่กล้าทำอะไรทั้งสิ้น
** (เริ่มอ่าน) วันนั้นเวลาล่วงเลยมาถึงตอนเย็นค่ะ วันนั้นมีงานของม.6ก็เลยกลับเย็นมากๆ ช่วยงานรุ่นพี่ค่ะ(หราา) ของที่ทำให้ก็ยังไม่ได้ให้หรอกค่ะ พองานจบ คนก็เริ่มแห่ลงมาจากห้องประชุมกันบรึมๆ เราก็เลย ฮิฮิ ขอถ่ายรูปเลยดีกว่า แต่ขาเจ้ากรรมมันไม่ให้เดินไปขาแข็งมาก เพื่อนเราค่ะ เรียกชื่อพี่เค้า "พี่ซู!"
พี่ซู : *หันมามองหน้าว่าใครเรียก*
เพื่อนคนสวย : พี่ค่ะๆ ขอถ่ายรูปหน่อยค่ะ *พลักเราเข้าไปหา*
พี่ซู : ^__^ ครับๆ
เพื่อนคนสวย : *เตรียมกล้องกันใหญ่* ก็ถ่ายปกติ
เพื่อนคนสวย : อีฮิปกุยังไม่ได้ให้ของพี่กุเลย (กระซิบ)
เรา : ให้ถามพี่ซูให้ปะ
ตอนนั้นค่ะเหมือนความกล้ามาจากที่แห่งใหนก็ไม่ทราบ
เรา : พี่ซูค่ะพี่เห็นพี่กลมปะคะ (ขอแทนว่ากลม)
พี่ซู : ห๊ะ? *ทำหน้างงๆ*
เรา : เห็นพี่กลมไมค่ะ ? *เริ่มพูดดังขึ้น* (ตอนนั้นในห้องประชุมดังค่ะเพราะเด็กเยอะมาก)
พี่ซู : ห๊ะ?
เรา : เห็นพี่กลมไมค่ะ ? *ดังขึ้นอีก*
พี่ซู : ห๊ะ?
เรื่องไม่คาดคิดแม่.งก่อตัวขึ้นค่ะอยู่ดีดีพี่เค้าก็ก้มหน้ามาหาเรา เพื่อฟังสิ่งที่เราพูด
เรา : เห็นพี่กลมไหมอ่ะ -///-
ตอนนั้นทำตัวอะไรไม่ถูกค่ะ คืออยู่ดีดีก็ก้มมาหาเราเราหยุดนิ่งไปเลยตอนนั้น
พี่ซู : อะไรนะ
พี่เค้าก็ก้มลงมาอีก หน้าพี่เค้าห่างกับหน้าเราแค่คืบเอง
คือเหมือนจะหอมแก้มกันแล้วคือถ้ามีคนพลักนี้หอมแก้มกันได้เลย มันแบบโคร.ตใกล้
มายแก็งค์ : *ยืนอึ้ง 0_______0 ' * ทำหน้าตะลึงแบบนั้นเลย
เรา : *หยุดหายใจ แข็งตาย นิ่งมาก $&%*)()(*
พี่ซู : ลองไปถามไอแว่นดูนะ ^__^
เหลือบไปมอง คือแก้มพี่เค้าใสมากเห็นแบบใกล้มากระยะประชิดมาก
เรา : *แอบมองหน้าพี่เค้า*
พี่ซู : มองเรากลับ แล้วก็ยิ้ม
เรา : เดินออกมาก้าวนึง ขอบคุณมากนะคะ
*เราไม่กล้ามองหน้าพี่เค้าเลยค่ะพูดด้วยความจริง*
พอเสร็จการข้างบนหอประชุมเราก็เดินลงมาหอประชุม ยิ้มหน้าบานมากเพื่อนเรายังบอกอะ "อิฮิปมึ.งรู้ ใกล้กันมากอะมึ.ง" เราแบบทำไรไม่ถูกเลยตอนนั้นหลังจากนั้นความกล้ามาจากใหนไม่รู้ค่ะ ความกล้ามาเต็มสุดๆ กล้าทำไปหมด
แต่โห ของที่อุสาห์นั้งแหกลูกตาทำทั้งคืนถึงตีสองก็ยังไม่ได้ให้ เราเลยไปหยิบที่กระเป๋า เตรียมใจให้แล้วค่ะ
เพื่อนคนสวย : อิฮิปมึ.งเอาไปให้เลยเร็วนั้นพี่เค้ายืนอยู่
เรา : กุไม่กล้าอะมึ.ง
มายเฟรนทั้งกลุ่ม : โอ้ยมึ.งไม่มีอะไรจะเสียแล้ว
พอเราจะเอาของไปให้ก็มีแต่คนเข้าไปขอถ่ายรูป เราก็แบบเอ่อไม่กล้ามากๆ
เพื่อนคนสวย : พี่ซูคะ!!!
พี่ซู : ไม่หันมา
เรา : โอ้ยกุไม่กล้าอะมึ.ง
เราจะเดินเข้าไปหาแต่ก็เดินกลับมา แอบหลังเสา
ประมาณพันรอบละคะแหม่
เพื่อนคนสวย : พี่ ! ซู ! พร้อมใจเรียกทั้งกลุ่มเลยค่ะ
พี่ซู : *หันมา*
เพื่อนคนสวย : เพื่อนหนูเค้ามีอะไรจะให้ *ชี้มาหาเรา*
พี่ซู : *มองหา*
หันหลังหนีตลอดใจไม่กล้าเอาก็เอาของที่จะให้แอบไว้ในมือ
เพื่อนคนสวย : โอ้ยอีฮิปจะกลัวอะไร รู้ปะพี่เค้าเห็นมึ.งตั้งนานละว่าจะให้แต่ไม่กล้า
พี่เค้ายิ้มให้มึ.งอยู่เนี่ยจะให้ก็เอาไปให้เลย
เรา : บ้าหลอกกุแน่เค้าจะยิ้มให้กูทำไมละ
เพื่อนคนสวย : มึ.งลองหันไปหาดิ
เรา : ใหนๆ *หันไปมอง*
พี่ซู : ยิ้ม ^_________^
จบๆ เดี่ยวมาต่อ 55555555
เป็นสมาชิกอยู่แล้ว ลงชื่อเข้าใช้ระบบ
ยังไม่ได้เป็นสมาชิก สมัครสมาชิกใหม่
หรือจะลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google หรือ Facebook ก็ได้
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Facebook
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google