แกคือ เราว่าเราเป็นโรคจิต

ไม่รู้เป็นอะไร ไม่ได้กลัวผู้ชายนะ คุยได้
แต่เวลาเราเริ่มรู้สึกว่าเรากับผู้ชายคนนั้นชักจะสนิทกันเกินไปแล้ว
จะพยายามไม่คุยด้วย เค้าชวนคุยเราก็แกล้งทำเป็นไม่ได้ยิน
ถ้าเลี่ยงไม่ได้เราก็พยายามทำหน้าปกติ แต่จะพยายามหัวเราะแล้วเดินหนีเนียนๆ คือไม่ได้คิดว่าเค้าจีบหรอก เพื่อนกันนั่นแหละ
แต่รู้สึกไม่ค่อยชอบยังไงไม่รู้
เราเป็นคนชอบคนง่าย แล้วชอบคิดไปเอง
ไม่รู้ว่าสมองเรามันเลยปรับให้คอยเลี่ยงที่จะสนิทกับผู้ชายไรงี้รึเปล่า

เราเป็นแบบนี้ในบางเวลากับบางคน เช่น.

น้องรหัสเรามันหน้าตาดีมาก
ตอนรู้จักกันแรกๆยังไม่ค่อยสนิทกันเท่าไหร่
เราเลยคอยพยายามชวนคุยนู่นนี่ #ในไลน์นะ
เจอตัวจริงเราก็วิ่งเข้าไปทัก ตีก้นไรงี้
แต่คือหลังๆพอเริ่มสนิทกันมันเริ่มกล้าเข้ามาทักก่อน
แบบจับแขนจับไหล่ ตีแก้มไรงี้ ชอบเอาหน้าเข้ามาใกล้ๆ
คือเราไม่คิดว่ามันชอบเราแน่ๆเพราะแฟนมันสวยและเราไม่

วันนั้นมันเดินถือกลองสวนมา
ตอนแรกก็ว่าจะเข้าไปทัก แต่มันดันเดินมาหาก่อน
วางกลองแล้วก็ยื่นหน้าเข้ามาใกล้ๆแล้วก็พูดอะไรซักอย่าง
สมองเรามันไม่รับรู้เลยว่ามันพูดอะไร
เราเลยแกล้งมองไปทางเพื่อนอีกคนแล้วหัวเราะ แล้วก็เดินออกมา

แล้วตอนนี้ก็เป็นแบบนี้กับเพื่อนอีกคน
คือเราเล่นทวิตเตอร์แล้วก็ชอบเวิ่นเว้อเพ้อเจ้อบ้าบอ
แล้วคือเพื่อนคนนั้นเค้าก็ชอบมาเมนชั่นตอบ
แบบตอนนั้นเหนื่อยๆก็ทวิตบ่นๆ เค้าก็ถามเป็นไร555
ทวิตว่า คิดถึง เค้าก็มา ใครน่ะ555 ประมาณนี้หลายครั้งมากๆ
อันนี้บอกตามตรงว่าเราแอบคิด 30% ว่าเค้าชอบเรารึเปล่า
แต่บางทีก็ไม่คิดอย่างงั้นเพราะบางทีเห็นเค้าทวิตประมาณว่าคุยกับคนนึงอยู่
(ซึ่งไม่ใช่เรานะ)

พอเจอกันที่โรงเรียนช่วงหลังๆมานี้เราเลยเลี่ยงๆเค้า
ไม่ได้ตั้งใจนะคือมันไปเองอะ
วันนั้นนั่งอยู่ห้องสมุดทำงานอยู่ กับเพื่อน เค้าก็เดินเข้ามานั่งตรงข้าม
เราก็รู้ว่ามาแหละแต่ไม่เงยหน้ามอง เค้าก็พูดว่าโหยขยันจัง
เราก็ไม่ตอบ ไม่เงยหน้ามองอีก แกล้งทำเป็นคิดว่าเค้าพูดกับคนอื่น
เค้าก็ทำฟิสิกส์หรอ #ฟิสิกส์บนโต๊ะมีของเราคนเดียว เราก็แกล้งทำเป็นไม่ได้ยินอีก
เค้าเลยเรียกชื่อ เราก็ หื้มมม ไรนะ55555


เราว่าเราต้องเป็นโรคจิตแน่ๆ
ถ้าเป็นแบบนี้นานๆไปไม่มีแฟนทำไงดี 

edit. แก้ไขจากเรื่องจริงนิดๆ มีคนตามมาส่อง -x-