ขอให้เธอโชคดี(ตอนจบของการแอบรักเพื่อน ญ-ญ)
เราใช้ชีวิตมีความสุข และเขิลทุกครั้งที่เห็นหน้าเก้าอี้ เราใช้ชีวิตในการเล่น คุย หัวเราะและมโนมากมายเกี่ยวกับกับอี้ เพราะเก้าอี้ทำให้เรารู้สึกดีมากๆรู้สึกดีทุกครั้งที่อยู่ด้วยกัน จนวันนึงที่เก้าอี้เปลี่ยนชื่อไลน์ ชื่อทวิตบลาๆ ทำเอาเราสงสัยเลยต้องไปถามเพื่อน และเราก็แค่สงสัยนะว่าเก้าอี้กับพี่เกดจะเป็นแฟนกัน และเพื่อนเราเลยให้ไปถามเก้าอี้เลยตรงๆเพราะเก้าอี้ก็สนิทกับเราและบอกเราทุกเรื่อง เราใช้เวลาทำใจ1วัน จึงตัดสินใจถามว่าเก้าอี้ชอบพี่เกดหรอคบกับพี่เกดอยู่รึป่าว เก้าอี้ตอบมาแบบตรงๆว่าชอบแล้วก็คบกันอยู่ คือ ณ ตอนนั้นเหมือนโลกหยุดหมุน และคิดว่าฉันต้องฝันไปแน่ๆ ไม่นึกเลยว่าคนใกล้ตัวจะเป็นแฟนกลับเก้าอี้จริงๆ เก้าอี้บอกเราว่าพี่เค้านิสัยดี เราเลยคิดว่าที่เก้าอี้ตอบตกลงก็เพราะพี่เค้าเป็นคนที่รักเก้าอี้มานานที่สุด(แต่มันไม่ใช่อะดิ เรานี่สิที่รักเก้าอี้มานานและไม่เคยบอกได้แต่คอยช่วยเหลือ ห่วงใยอยู่ข้างๆ)แต่พี่เกดเค้าบอกชอบเก้าอี้ไง หือๆ ช่วงแรกๆเก้าอี้ก็ตีตัวออกห่างนะแต่พี่เกดนะแต่พี่เค้าก็แบบทำดีกับเก้าอี้ และมาหาเก้าอี้บ่อยๆจนพี่เค้าขอคบและเก้าอี้ตอบตกลง ถ้าการบอกชอบมันจะได้ผลดีแบบนี้เราคงบอกไปแล้วสินะ ที่เราไม่กล้าเพราะเรากลัว กลัวที่จะเสียคนที่เรารัก คนที่คอยดูแล คนที่เราคอยห่วงใย และที่มากกว่านั้นกลัวบอกไปแล้วเก้าอี่จะตีตัวออกห่างจากเรากลายเป็นเราต้องเสียเพื่อนทีาแสนดีคนนึงไป
สุดท้ายเราก็ต้องเจ็บแบบนี้ ที่เราทำได้ก็เพียงแค่เป็นห่วง ช่วยเหลือ อยู่เคียงข้างตอนเก้าอี้เสียใจ คอยเป็นที่ปรึกษาตอนเก้าอี้ต้องการ เพราะเรามีสิทธิ์แค่นี้จริงๆเก้าอี้เค้าก็มีคนคอยดูแลแล้วความจริงเราก็ควรอยู่เฉยๆ แต่เราทำไม่ได้จริงๆ ขอให้เธอกับเค้ารักกันนานๆ ขอให้เธอโชคดีรักกันนานนะ...
แล้วอีกวันนึงเก้าอี่ก็กอดเราแล้วบอกว่ารักแกนะ ถ้าเป็นแต่ก่อนเราจะเขิล9วัน10วัน แต่ตอนนี้ทุกอย่างมันเปลี่ยนไป เรากลับกลายเป็นรู้สึกว่าปล่อยเถอะและอย่ามาบอกรักกันได้ไหมทั้งๆที่เธอก็มีเจ้าของแล้ว แต่ยังไงเราก็จะขอรักเธออยู่ในมุมๆนี้ต่อไปนะ
จบละน่าาาา ตอนจบเศร้ามาก เรายังทำใจไม่ได้เลย แต่ก็ได้แต่อวยพรขอให้เก้าอี้กับพี่เกดรักกันนานๆนะ แต่นี้เท่านั้นที่ฉันทำได้
ขอบคุณที่อ่านและติดตามกันนะ ขอบใจยะจ๊ะ
อ่านต่อ คุณอาจจะสนใจเนื้อหาเหล่านี้ (ความคิดเห็นกระทู้ อยู่ด้านล่าง)
ความคิดเห็น
อาจจะเปน โต๊ะ เตียง โซฟา ก้อได้นะ555หยอกๆ
ขอบคุณมากนะคะ คห.1
สักวันต้องเป็นของเราเนอะ555
55 ค่ะ ตั้งใจเรียนอยู่แล้ว เพราะเค้าคือกำลังใจในการทำทุกอย่างสำหรับเรา
ขอบคุณมากนะคะ คห.2
555 รอบหน้าอาจะเป็นโซฟา
แต่ยังไงก็ขอบคุณมากนะคะ คห.3
หือๆ คือเราจะมาเล่าอะไรสั้นๆนะแบบทำเราเศร้าและยังอึ้งค้างอยู่เลย
คือ รร เราเป็นห้องแอร์ชะแล้วคาบคณิตเราก็เรียนแลเวห้องเป็นกระจก มองเห็นข้างนอกแล้วเราก็นั่งอยุ่ริมหน้าต่างด้วย พอนั่งๆเรียนไปเรื่อยๆ พอจะหมดคาบเราก็เปิดผ้าม่านนิดนึงเพราะเพื่อนเรามันจะส่องรุ่นพี่ และมันก็เห็นรุ่นพี่ที่มันชอบ พอดีพี่เกดนั่นอยู่กล่มเดียวกันกับรุ่นพี่ที่เพื่อนเราชอบ แล้วเพื่อนเราก็เลยให้เราแอบถ่ายพี่ที่มันชอบ เราก็ตั้งกล้องเรียบร้อยและก็กดซูมๆให้เห็นชัดๆ อยู่ดีๆกล้องที่เราโฟกัสไปมันก็ปรากฎภาพพี่เกดกอดกับเก้าอี้ บอกเลย ณ จุดๆนั้นจะร้องไห้ เราแบบค้างอะเพื่อนก็บอกถ่ายดิถ่าย เราเลยวสงโทรศัพท์ให้มันและเดินออกจากห้องเลยเพราะหมดเวลาพอดี เรื่องมันก็ไม่มีไรมากแค่อยากระบาย หือๆ
เป็นสมาชิกอยู่แล้ว ลงชื่อเข้าใช้ระบบ
ยังไม่ได้เป็นสมาชิก สมัครสมาชิกใหม่
หรือจะลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google หรือ Facebook ก็ได้
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Facebook
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google