ตายทั้งเป็น เหมือนเพื่อนไม่อยากคบ

  คือตอนนี้เรารู้สึกแย่ๆมากเลยอะแบบแย่จนบอกไม่ถูก เรามาจากห้องม.3ที่มีเพื่อนสนิทอยู่ 4 คน รวมเราแล้วนะ ซึ่งเรา 4 คนสนิทกันมาก แล้วเราอะเป็นคนประเภทอารมณ์ร้อน หงุดหงิดง่าย ขี้วีน คือเราเป็นแบบนี้จนเพื่อนพวกนี้ชิน แล้วไม่เคยมีปัญหาเรื่องนิสัยเราเลยนอกจากจะงอลกันโกรธกันเรื่องเล็กๆน้อย แล้วจนเรามาอยู่ม.4 ได้ปยกย้ายกันนะเพราะต่างคนต่างเรียนคนละสาย ก กับ ต เรียนสายศิลป์ ส่วนเรากับ น เรียนสายวิทแต่ก็ได้อยู่คนละห้องกัน น เรียนห้องคิงซึ่งเราไม่มีปัญญามันเก่งมากไง แล้วพอเรามาอยู่ห้องใหม่ได้สักพัก คือเปิดเทอมแรกๆนะ ตอนม4 นะ มีเพื่อนใหม่อยู่ 4 คน คือ ห ด ม อ (ขอเป็นตัวย่อนะ)

ห นี่เป็นคนที่แบบว่าจะไม่ค่อยชอบตอบใครพูดอะไรด้วยแล้วพออยากตอบอะไรก็ตอบ ไม่ค่อยพอใจอะไรสักอย่าง
ด เป็นคนชอบพูดแต่ก็ชอบฟังด้วย ชอบพูดในเรื่องที่ไม่ค่อยมีคนรู้กับมัน มันเข้าใจอยู่คนเดียว555555555
ม เพื่อนเก่ามันบอกว่า มันจะดึงคนที่เก่งๆแล้วแระมานว่าให้ไปสนิทกับมันแค่ 2 คน ซึ่งคนนั้นก็คือ อ
อ เป็นคนเรียนเก่งมากกกกแต่แอบเห็นแก่ตัวนิดนึง เวลาสอบเรานั่งไกล้กันมันจะเสร็จก่อนเพื่อน พอเราขอดูมันก็ได้ยินนะแต่ลุกไปเลย คนที่ชอบพูดใส่มันคือ ห ว่าเพื่อนเก่ามันไม่เป็นงี้นะ แล้ว อ ก็จะร้องไห้


แล้วเราก็แยกกลุ่มกัน
พอเราม.5 ก็มาอยู่รวมกันซึ่งมี ห(เพื่อนคนเดิม) ด(เพื่อนคนเดิม) ต ป พ บ แล้วก็มีเรา รวมเป็น7คน พอแรกๆมันก็โอเคนะ แต่พอหลังมาๆ บ จะเป็นคนที่โกรธง่ายเรื่องเล็กๆน้อยๆท่ีไม่ควรโกรธก็จะโกรธแล้วคนที่มันแคร์มากๆ ก็คือ ป กับ พ แล้ว2คนนี้มันต้องตามง้อ บ ตลอด จนมันเหนื่อยเลยแยกกลุ่มไป จนเหลือเรา ต ห บ แล้วพวก ป พ ด ก็แยกไปอยู่ด้วยกัน3คน พวกเราก็มี4คน ซึ่ง บ มันก็เดินกับ ห ส่วนมากเราก็เดินกับ ต แล้ว ต กับ บ มันเป็นเพื่อนกันมาก่อน บ ก็จะเอาแต่ใจจนเพื่อนต้องตามมันคนเดียวตลอด แล้ว ต จะเป็นคนมาโรงเรียนสายมากๆ แล้วต้องเข้าแถว บ กับ ห ก็เดินด้วยกันจนบางทีลืมเรา แล้วมันก็รีบเดินๆแบบจะถึงห้องแล้วถึงหยุดรอเราอ่ะ เราโคตรเสียความรู้สึกเลยแต่เราไม่ได้ว่าจะให้สนใจเรานะ แต่เห็นเราในสายตาบ้างก็ได้ เราไม่ไหวแล้ว เราไม่เคยยอมใครอะไรมากขนาดนี้เลยแล้วเราไม่ใช่คนที่นิ่งเงียบไง เราพูดมาก แล้วเฮฮาอะ เพื่อนอาจจะรำคาญ เราเป็นแบบนี้แต่เราอ่อนไหวแล้วจะแคร์ความรู้สึกเพื่อนมากๆ เราเลือกที่จะไม่โวยวายแล้วก็เลือกที่จะไม่วีนใคร แต่บางครั้งเราไม่รู้ว่าเพื่อนไม่พอใจอะไรเราแต่เราก็พยายามนิ่งเงียบให้ดีที่สุด แล้วมีครั้งนึงคือเข้าแถวรวมกันอยู่ เราก็เข้ากับห้องเรานี่แหละ แล้ว ต กับ บ มันก็เดินไปหาเพื่อนห้องเก่ามัน พอเข้าแถวเสร็จจะขึ้นเรียน เราหันมาเราไม่เจอมันเลย มันเดินไปแล้ว แล้วคือเราอยู่กับเพื่อนอีกกลุ่มนึงคือเราไม่ได้สนิทเท่าไหร่ แล้วเพื่อนก็ งงๆ ประมานว่าเอ้าอี.นี่ทำไมมาอยู่กับพวกก.รู เราก็เดินไปพร้อมมันเราก็ได้แต่เงียบ จนพวกเพื่อนกลุ่มเราถึงหน้าตึกแล้ว มันถึงโทรมาหาเราว่าเราอยู่ไหน พอขึ้นไปบนห้องต้องนั่งเป็นกลุ่มที่ครูจัดให้ เราก็นั่งกลุ่มเรามันก็เดินมาบอกว่า เออขอโทษนะ ลืมจริงๆ เราก็อ่อนไหวง่ายมากเลยอ่ะ แบบน้ำตาจะไหลกลั้นไว้ยังไงก็กลั้นไม่อยู่ เลยไหลออกมาเราเลยก้มหน้าอย่างเดียวเลย มันเลยเดินไป

แล้วพอมาตอนพักเที่ยงของวัน
กินข้าวเสร็จแล้วจะเอาข้าวไปเก็บ เราจะสบัดเสื้อกันหนาวพาดไหล่เราเพราะมันจะตกแล้ว แล้วเราไม่รู้ว่ามันเดินตามหลังเรามา เสื้อเราไปโดนมันแล้วเปื้อนเสื้อมัน มันก็แบบมึ.งทำก.รูอีกแล้วนะ มึ.งนี่ตลอดเลยนะ ทุกรอบเลย อยู่ห่างๆก.รูไว้นะรำคาญ เราก็พูดเห้ย ก.รูขอโทษ แล้วเราก็พูดให้มันครึกคลื้นแบบ เห้ยก.รูทำอีกแล้วหรอ ก.รูทำหรอ ประมานนี้
มันทักไลน์เรามาเมื่อคืนนี้
บ : เพราะ**เสื้อกูเลยเป็นด่าง
บ : ยังซื้อไม่ถึงอาทิตย์เลย
เรา : ก.รู ขอโทษไม่ได้ตั้งใจจริงๆ
บ : อยู่ห่างๆกันไว้นะ สัก10เมตร
เรา : ก็ไม่ได้ตั้งใจจริงๆไม่รู้ว่าอยู่ข้างหลัง
บ : แล้วมึ.งเคยรับผิดมั้ยว่ามึ.งเป็นคนทำ มีแต่พูดว่าไม่ได้ทำๆแล้วก.รูเห็นจังๆต่อหน้าก.รูเลย
บ : หลายครั้งล่ะ
เรา : ก็พูดว่าขอโทษแล้วไง มึ.งก็ดูบ้างหน่อยอะไรๆก็ว่าแต่ก.รู ก็ไม่ได้ตั้งใจจริงๆจะให้ก.รูทำยังไง มึ.งบอกว่าก.รูทำ กูก็ขอโทษมึ.งแล้วไง
บ : ก.รูก็ไม่รู้หรอกนะว่ามึ.งรู้สึกยังไง แล้วในเฟส**ด่าใคร แต่ถ้าด่าก.รู เพื่อนกันคงไม่ทำแบบนี้หรอกนะ (เราอัพตัสว่า เอาอะไรทำใจ ถึงได้สั.นดานแบบนี้)
เรา : เหมือนกันถ้าเป็นเพื่อนคงไม่บอกให้ไปห่างๆไปไกลๆหรอกนะ
ประมานนี้

คือเราไม่ไหวแล้วมันหลายรอบแล้ว อะไรเปื้อนอะไรนิดๆหน่อยๆ มันก็ว่าเราทำร่มมันพัง มันก็ว่าเราทำโกรธจะเป็นจะตาย เราเอามาเล่นก็จริงแต่เรากลางไว้เฉยๆ แล้วมันอยู่กับเพื่อนอีกคนเพราะเราเอามาวางไว้ มันก็มีแต่มาด่ามาว่าเรา เราไม่ได้เก่งหรอก แต่เราไม่อยากมีปัญหากับเพื่อนไง มีอะไรมันก็แบบเหมือนไม่ค่อยอยากเล่นอยากไปกับเรา เราอึดอัดมากแล้วคิดว่าจะย้ายห้องหลายรอบแล้ว พอเรามีปัญหาอะไรไม่มีใครอยู่ข้างเราเลย แต่พอมันมีอะไรเราช่วยทุกอย่าง เห้อเราไม่ไหวแล้วมันเกินไป แล้วเราไม่เคยเจอเพื่อนประเภทนี้เลย ภายนอกเราดูแรงๆนะแต่ภายในเราก็ไม่ได้คิดว่าเราเลวร้ายขนาดนั้น เหมือนทุกคนต้องยอมมัน ไม่ว่ามันจะผิดไรเพื่อนก็ต้องยอมมันตลอดเลย 


ปล.ยาวไปหน่อยนะ เราพิมในโทรศัพท์ ไม่ค่อยสวยด้วยนะ
ได้ระบายแล้วสบายใจนิดนึง แต่เราไม่รู้ว่าเราจะทำยังไงต่อไป😔