อึดอัดมาก..เรื่องเพื่อนมาอยู่บ้าน

ยิมยูสนะ.
เรื่องนี้มันเกิดตอนเอาเพื่อนคนนึงมาอยู่บ้าน ตอนนั้นม.4 ตอนนี้ ม.6 แล้ว
สมมติเพื่อนคนนั้นชื่อ ฟ้า ส่วนหนูชื่อ พลอย 
ฟ้าย้ายมาจาก รร. ต่างอำเภอซึ่งถือว่า ชนบทพอสมควร เยี่ยม 
แล้วเขาก็ย้ายมาอยู่ รร.เดี่ยวกับพลอย แล้วก็อยู่ห้องเดียวกัน เขาดูเป็นคนที่เรียนเก่ง รอบคอบ มีโลกส่วนตัวสูง เยี่ยม
ตอนนั้นเขาพักอยู่หอ ซึ่งหอมันก็ไกลจากโรงเรียนอยู่พอสมควร เขาไม่มีเครื่องปริ้น เขาไม่ค่อยพร้อเท่าไหร่
วันนั้นมีงานที่ต้องปริ้นส่งอาจารย์เยอะมาก พลอยเลยชวนฟ้ามาปริ้นที่บ้านพลอย ซึ่งบ้านพลอยมีแค่พลอยกับน้องอยู่สองคน
(พ่อแม่พลอยแยกทางกันนะคะ แม่พลอยอยู่อุดรธานี พ่อมีภรรยาใหม่แต่อยู่จังหวัดเดียวกับพลอย) แล้วพ่อพลอยก็เข้ามาหา
พลอยกับน้อง เลยเจอฟ้า เลยถามว่าฟ้าพักที่ไหน อยู่บ้านไหน พ่อของพลอยเลยสงสารด้วยความที่เห็นว่าเขาอยู่บ้านต่างอำเภอ แล้วมันไกล
เลยชวนฟ้ามาอยู่กับพลอยกับน้อง ฟ้าก็ตอบตกลง ย้ายจากหอมาอยู่บ้านพลอย

แรกๆเขาก็ดีนะคะ ช่วยงานบ้าน ทำอาหารร่วมกันทาน บางทีก็ดูแลน้องชายให้พลอยด้วย
น้องชายของพลอยอายุประมาณ 13-14 ปี เท่านั้นเอง เขาก็ดูแลช่วยดีมาก ๆ เลยคะ

แต่ไปๆ มาๆ เขาก็เริ่มเปลี่ยนไป ตอน ม.5 งานบ้านไม่ทำช่วย ไม่ค่อยได้คุยกัน ไม่ค่อยสนิทกัน
เริ่มต่อว่าน้องชายของพลอย ว่าทำไมไม่ทำงานบ้าน ไม่ทำอะไร!
จากสนิทกันก็เริ่มห่างกัน ฟ้าไม่สนใจพลอย ว่าจะเป็นยังไง ขนาดข้าวที่ทานร่วมกันเนี่ย พลอยยังได้ไปเอาเองที่บ้านยายเลย ซึ่งบ้านยายกับบ้านพลอยไกลกันประมาณ 60 กว่ากิโล พลอยก็ได้ไปเอากับเพื่อนสองคน ซึ่งมันลำบากมาก ๆ เพื่อนก็เลยถามทำไมฟ้าไม่มาเอาข้าวช่วยละ ทั้งๆที่ทานด้วยกัน

ตอนแรกก็ไม่อะไร ไม่อยากอคติกับฟ้ามากนัก
วันนั้นแม่าจากอุดร แม่เลยชวนฟ้ามาทานอาหารข้างล่างด้วยกัน เขาก็ไม่ลงมา บอกว่าอิ่มแล้ว
วันนั้นฟ้าไม่ลงมาเลยสักนิด ไม่มาสวัสดีแม่หรือมาทักทายเลย
เวลาที่ยายของพลอยมาจากต่างอำเภอเหมือนกันเขาก็ไม่เคยลงมาไหว้ยายของพลอย
เวลาที่พ่อมา เขาก็อยู่แต่ในห้องอ่านหนังสือ ไม่ลงมาเหมือนกัน

พ่อก็เคยถามว่าเขาไปไหนทำไมไม่ลงมา หนูก็เลยช่วยแก้หน้าไปว่าเนี่ยเขาอ่านหนังสืออยู่
บางทีพ่อพลอยก็เคยพูดเคยถามนะ ว่าเนี่ยให้ฟ้าออกไปจากบ้านแล้วไปหาอยู่หอดีไหม ? อยู่ไปเขาก็ไม่เคยช่วยไรได้เลย
บางทีไปโรงเรียนเขาก็ไปก่อนไม่รอหนู หาว่าตื่นสายบ้าง ทำอะไรช้าบ้าง . .

พูดง่ายๆ ว่าอยู่บ้านเดียวกันแต่ไม่เคยรู้เรื่องอะไหนูเลยสักนิด นานๆเข้ามาตอนนี้ ม.6
เขาเริ่มพูดเรื่องครอบครัวหนู ให้เพื่อนในห้องฟัง ว่าหนูเป็นแบบนั้นเป็นแบบนี้ ไม่ดีแบบนั้นไม่ดีแบบนี้
เพื่อนในห้องก็เลยมาถามหนูว่าทำไมหนูทำตัวไม่ดีแบบนี้ พลอยเลย งง ว่าอ้าวเราไปทำไรเขา เขาต่างหากไม่เคยสนใจพลอยเลย
พลอยพยายามจะพูดคุยกับเขาหลายครั้งแต่ฟ้าก็ไม่เคยจะพูดตรงๆ กับพลอยสักที

เรื่องหนึ่งที่พลอยลำคานมากคือ เวลาเช้าๆ เขาจะแต่งตัวที่ซิงค์หน้ากระจกห้องครัว เส้นผมกับเศษอาหารนี่เต็มเลยคะ
แรกๆ ก็อืมมมม...ช่างมันเดี๋ยวทำความสะอาดเองก็ได้ พอหลายครั้งเริ่มหมดความอดทน เลยเล่าให้เพื่อนฟังบ้าง
แต่ฟ้าก็ไม่เคยปรับปรุงตัวเลยนะ ทำยังไงก็แบบนั้น

ฟ้าเริ่มเห็นแก่ตัวมากขึ้นทุกทีมีงานมีการบ้านอะไรเขาก็จะไม่บอก ถามไรก็บอกไม่รู้ๆ ทำงานกลุ่มเขาก็ไม่เคยเอาหนูเข้ากลุ่มด้วย
พูดได้ว่าอยู่โรงเรียน ไม่สนิทกัน ไม่พูดกันด้วยซ้ำ T^T
เพื่อนก็เคยพูดเคยถามนะ ว่าเนี่ย เ.มิงอยู่บ้านเดียวกันจริงรึเปล่า ทำไมฟ้าไม่เคยสนใจเ.มิงเลยละพลอย
พลอยก็ไม่ได้สนใจอะไรนะ ไม่อยากคิดมาก แต่ทีนี้เวลาอยู่บ้าน เขากลับมาจากโรงเรียนเขาก็ขึ้นห้องเขา
ไม่สนใจ ไม่ถามว่ากินข้าวยัง ไปไหนมา เลิกเรียนหรือยัง ทำการบ้านยัง ให้สอนการบ้านไหม

พลอยก็รู้ว่าพลอยไม่เก่งสู้ฟ้า ทำยังไงเกรดพลอยก็ไม่มีทางทำเกรดให้สู้ฟ้าได้หรอก
ตอนนี้ก็คิดมากๆ ว่าเนี่ยะจะให้ออกจากบ้านพลอยดีไหม ?  ลำบากใจมาก ๆ
ใจนึงก็กลัวเพื่อนในห้องเรียนเกลียดพลอย เพราะว่าจะหาว่าพลอยไม่ดี ไปไล่ฟ้าออกจากบ้านทำไมแล้วฟ้าจะอยู่ไหน
พลอยควรทำไงดีคะ ?

ปล.ลำบากใจที่สุดเลย พิมพ์ไปร้องไห้ไป
ปล.มันมีอะไรเยอะกว่านี้อยู่นะ แต่คงจะพิมพ์เล่าไม่หมด
ขอบคุณที่ให้ระบายคะ