[REVIEW ALBUM] Me. I Am Mariah…The Elusive Chanteuse!! -0-

Me. I Am Mariah…The Elusive Chanteuse
หลังจากหมกงานนี้ไว้นาน และยังถูกลัดคิวเอาดื้อๆจากนางลาน่าดีเรย์ ตอนนี้มาแล้วจ้ากับงาน Studio Album ลำดับที่ 14 ของดีว่าเสียงสูงมารายห์แคร์รี่ย์ ที่แค่เห็นชื่ออัลบั้มที่เป็นชื่อสุดท้ายจริงๆของอัลบั้มก็ถึงกับกุมขมับในความสามารถในการตั้งชื่ออัลบั้มของนางจริงๆ ซึ่งคราวนี้กลับมาพร้อมกับผลงานกลิ่นอายย้อนยุคเก่าๆ เมโลดี้เพราะพริ้งสวยเก๋ แต่ก่อนอื่นต้องขอบอกก่อนว่ารีวิวนี้จะเปลี่ยนรุปแบบใหม่(บางอย่าง)โดยจะไม่รีวิวครบทุกเพลงแล้ว เพราะเวลาฟังหลายๆอัลบั้มจะต้องมีบางเพลงที่มันฟังแล้วก็เหมือนเข้าหูซ้าย ทะลุหูขวา คือแทบจะจำไม่ได้เลยว่าเพลงนั้นเปนไงไรงี้ เวลารีวิวก็จะรู้สึกตันๆแบบก็เฉยๆไม่ดีไม่ร้ายฟังได้ผ่านๆไรงี้ เหอๆ เลยอยากจะตัดเพลงแบบนี้ออกจากรีวิวไปซะดีกว่า เอาล่ะ สำหรับอัลบั้มนี้ ก็นับว่านางโปรยทางมาได้(เกือบจะ)รอดแล้วล่ะ เอ๊ะยังไง ไปลุยเลยละกัน

ขอเริ่มจาก Cry (10/10) แทรคเปิดอัลบั้มที่ทำเอาอยากจิครายตามจริงๆ ToT กุปริ่มเลยแทรคนี้ เปิดอัลบั้มได้อยู่หมัดมากๆ กับงานเพียโนบัลลาดเพราะๆ อารมณ์เศร้าๆ จริงๆก็แอบเห็นด้วยกับบางคนที่บอกว่าถ้าเพลงนี้ไม่โปรยคำว่า Cry ลงไปแบบนั้น เพลงนี้จะดูเรียบหรู ได้อารมณ์ยิ่งกว่านี้อีก แต่นี่แหละมารายห์ หึหึ อยากจะให้ตัดแทรคนี้แทนตั้งแต่แรกๆแทนบางเพลงจริงๆ เพราะมากๆเลยอ่า เป็นแทรคไฮไลท์ต้นๆของอัลบั้มเลย เปลี่ยนอารมณ์มาที่งานฮิพฮอพๆอาร์แอนด์บีกันบ้างกับ Faded (8/10) ขึ้นเพลงมานี่ก็พอจะเดาได้เลยว่าเพลงจะเปนยังไง ลายเซ็นต์มาซะขนาดนี้กับ Mike will made it ตอนแรกนึกว่าไม่ใครคนนึงต้องโดนอีกคนกลืนแน่ๆ แต่มันกลับลงตัวพอดีอ่ะ ฟังแทรคนี้แล้วรู้สึกว่า เพลงแบบนี้แหละที่นางดูเอ็นจอย ดูเป็นนางในยุคนี้ ซึ่งถามว่าชอบเว่อร์ไหม ก็ไม่นะ แต่มันฟังแล้วรู้สึกว่าถ้าคนอื่นร้องก็คงไม่โออะ ตัดมาที่ Lead Single ของอัลบั้มที่ดูเหมือนจะไปได้สวยตามชื่อเพลงแล้วเขียวกับ #Beautiful (Feat. Migual) (9.5/10) แต่สุดท้ายก็ตายกลางทางเช่นเคย เสียดายจริงๆ เพราะถ้าถามถึงตัวเพลงแล้ว ก็เป็นอีกเพลงที่ใช้ได้เลยทีเดียว ส่วนตัวก็ชอบอยู่ไม่น้อยเลยทีเดียว เพราะตัวเพลงให้อารมณ์โอลด์สคูลเก่าๆย้อนยุคๆที่มาในจังหวะมิดเทมโพกลางๆฟังสบายๆผสมผสานการร้องที่รวมพลังกันระหว่างโซลและอาร์แอนด์บีเพราะๆ ก็นะ อย่างที่เห็นๆกัน กู้ดบายสวยๆขร่า T0T สับรางมาที่งานฮิพฮอพอาร์แอนด์บีที่เค้าว่าเป็นงาน Club-friendly hip hop and R&B song กับเค้าบ้างกับ Thirsty (8/10) ที่ดูจะเป็นสิ่งที่นางอยากทำอะเนอะ ก็ตามที่เค้าบอกนั่นแหละ ดูเป็นมิตรกับชาวคลับ นำไปรีมิกซ์อัพบีทหน่อยก็คงมันไม่น้อยเลยทีเดียว ว่าแต่นางจะตัดไหม? แต่เหนลงวิทยุไทยไปละ(ละก็หายจ๋อมไปเลย) หุหุ มาต่อที่งานย้อนยุคอีกครั้งกับ Make It Look Good (8/10) จริงๆจะบอกว่าไม่มีไรมากเพลงนี้นอกจากฟังได้เพลินๆจริงๆ แต่ที่ขอใส่มาในรีวิวด้วยเพราะความไพเราะเพราะพริ้งของตัวเองที่เป็นงานดูว็อพย้อนยุคสวยๆ ทำให้เพลงดูมีสีสันดีงี้ อิอิ

ส่วน You're Mine (Eternal) (8.5/10) ที่ขึ้นมาด้วยเพียโนวิ้งๆสวยๆ ชอบมว้ากกกกก ตัวเพลงอาจจะคล้ายเพลงก่อนๆของนางซึ่งก็คงพอจะเดากันได้อะเนอะ ตัวเพลงเป็นงานอาร์แอนด์บีตามสไตล์แม่นาง ตอนแรกที่ได้ฟังแอบชอบไปรีมิกซ์ที่ฟีทกับ Trey Songz ที่ฟังดูจะกลมกล่อมมากกว่า แต่เอาเข้าจริงกลับเปลี่ยนใจมาชอบตัวเมนหลักที่ฟังแล้วดูอบอุ่น วิ้งวับ จับใจมากกว่า ก็อย่างว่าแหละว่ามันคล้ายงานเดิมนางเหลือเกิน คนทั่วๆไปคงเบื่อจะแย่แล้ว เลยแป๊กไปตามระเบียบ แต่ส่วนตัวก็ยังชอบอยู่ดี มันเพราะอ่า คราวนี้มาดูงานที่ถึงกับหงายเงิบกันบ้างกับ Supernatural (4/10) คือ...ดรวกกกกกกกกก!! กี่คนแล้วที่พาลูกเล็กเด็กแดงของตัวเองมาในเพลงและพังยับเยิน เมื่อไรจะเอาออกจากตำราดิว่าซักทีข้อนี่ -.- ไมผ่านฮะ แต่กรี้ดดดดดด!!... Meteorite (9.5/10) คือเซอร์ไพส์จริงสำหรับแทรคนี้ หลังจากฟังแต่ละซิงเกิ้ลบั้มนี้มา จนกระทั่งฟังบั้มเต็มเรียงแทรคมาเรื่อยๆ ไม่เคยคิดเลยซักนิดว่าจะมีงานแบบนี้หลุดออกมาจากนางมาลัยได้ OMG!! งานทดลองเปรี้ยวๆเก๋ๆที่จับเอาดนตรีเต้นรำอย่างพวกดีพเฮ้าส์ ดีสโก้และคลับแดนซ์มาร่วมงานกันได้อย่างลงตัว เก๋ตั้งแต่ซาวด์อวกาศต้นเพลงเลยนั่นแหละ มาที่แทรคที่ยาวที่สุดของอัลบั้มนี้กันกับ One More Try (9/10) ที่เป็นงานโคฟเว่อร์จากระดับตำนานจอร์จไมเคิล ซึ่งดูจะเป็นอีกหนึ่งซิกเนเจอร์ของนางไปแล้วที่จะต้องมีงานโคฟเว่อร์อยู่ในอัลบั้ม เพลงนี้ฟังแล้วก็ชวนนึกถึงเพลงสมัยอัลบั้มต้นๆของนางซึ่งนางยังทำได้ดีอยู่พอสมควรเลย แต่ที่เด็ดกว่าคือแทรคถัดมา Heavenly (No Ways Tired/Can’t Give Up Now) (9.5/10) ที่เป็นอีกหมัดเด็ดของนางกับงานกอสเพลอลังการชวนขนลุกผสมผสานความเป็นคริสเตียนให้ดูนุ่มนวลออกมาเป็นงานที่ดูอบอุ่น ทำให้เพลงนี้ดูเต็มเปี่ยมไปด้วยทั้งความไพเราะและอบอวนไปด้วยความอบอุ่น ปิดอัลบั้มได้อย่างสวยงาม

ส่วนแทรค Deluxe edition ที่เห็นแทรคลิสออกมาตอนแรกก็แอบตื่นตาตื่นใจว่า เห้ยยย ทำไมขนมาแต่คนเจ๋งๆทั้งนั้น ทำไมไม่ยกมาใส่แบบสแตนดาด จนกระทั่งเหลือบไปเห็นว่าชื่อเพลงมันเหมือนในอัลบั้มนางฟ้าเลยนี่ฝ่า แป่ว ทั้ง2เพลงเลยทั้ง It’s a Wrap (f. Mary J. Blige) (8/10) ที่ขึ้นเพลงมาได้ตอแxลมากๆ คีบับไม่มีใครคิดได้เท่านี้แล้วล่ะ เหอๆ แต่ชอบนะที่นางเอาเมรี่เจมาร้องด้วย ซึ่งตอนแรกตกใจมากที่เห็นนางชวนชะนีเสียงดีมาฟีทด้วย เพราะปกติแทบจะไม่มีให้เห็นบ่อยนักสำหรับนาง(เหนเค้าว่านางกลัวโดนแย่งซีน เลยฟีทแต่กะ ช หุหุ #จุดนี้คงเห็นว่าอินิคเจออะไรไป เหอๆ) แต่อย่างที่บอกนั่นแหละ มันเป็นเพลงจากบั้มก่อนนั่นเองนางจึงยอม ถือว่าโอเคนะ ได้ฟังเสียงสองนาง โออยู่ ในขณะที่ Betcha Gon’ Know (f. R. Kelly) (7/10) กลับรู้สึกไม่ชอบเท่าแทรคออริจินัลเลย ชอบแบบเดิมกว่าทุกๆอย่าง และอีกแทรคดีลักซ์ที่ตกป๋องแรงๆจากชื่อบั้มกลายมาเป็นแทรคเก็บสุดท้ายอย่าง The Art Of Letting Go (10/10) แต่โทษนะ กรี้ดดดดด...ขอกราบขุ่นแม่หมีงามๆ คีบับงดงามเลอค่ามากๆขร่า ตั้งแต่ภาคดนตรีที่ให้อารมณ์ดนตรีที่ให้อารมณ์คลาสสิคๆในรูปอาร์แอนด์บีบัลลาดที่พรมเพียโนสวยงาม ทั้งยังมีกีต้าร์และตระกูลเครื่องสายต่างๆ โดยถ่ายทอดในรูปแบบก็อพเพลเลิศๆ เชื่อว่าหลายๆคนคงบอกว่าฟังยาก เราเองก็ว่างั้นแหละ จนแทบจะลืมไปแล้วด้วยซ้ำ แต่พอเหนว่านางจะปล่อยอัลบั้มจริงๆซักทีเลยเอามาฟังใหม่ ก็พบว่าจริงๆแล้วมันไม่ธรรมดาเลยจริงๆ ฟังไปฟังมากลับชอบมากๆ เลอจริงๆ โชคดีที่นางยังเก็บไว้ ไม่ปล่อยทิ้งแบบอีกเพลงนึง (คาดว่าอาจเปนเพราะเนื้อเพลงที่เกี่ยวกับตัวนางแท้ๆ) และไฮไลท์ที่จะลืมไปไม่ได้ของอัลบั้มนี้ก็คือ You Don't Know What To Do (10/10) ที่เล่นเอาติ่งน้อยติ่งใหญ่ถึงกับกรี้ดกร้าดกันไม่น้อยกับงานชวนโยกสไตล์ฟั้งกี้ย์ดิสโก้เปรี้ยวๆ ยุค70s ที่ตอนแรกแกล้งหยอกขึ้นมาแบบงานโซลดิบๆ คล้ายๆบางเพลงในอัลบั้มชุดที่2ของนางก่อนจะสับรางมาที่งานฮิพฮอพเท่ๆที่เข้ากันได้อย่างลงตัว เลิศมากกกกกกกกก!! แต่ถามจริง ไอ Me. I Am Mariah…The Elusive Chanteuse (-10/10) นี่เอาจริง คือดรวกกกกกกมากกกกกกกกก!! เพื่อ?

สรุป(8.5/10)[84%] สำหรับอัลบั้ทนี้ก็ถือเป็นอีกงานเลอค่าของนางเลยล่ะ แม้จะไม่ได้ถึงขนาดเมื่อก่อน แต่ก็ถือว่าเลือกธีมได้ส่งเสริมตัวอัลบั้มให้ดูดีขึ้นมาได้ ไม่ดุตลาดจ๋าเหมือนบางอัลบั้มก่อนๆ ดังนั้นมันจึงเป็นอัลบั้มที่ไม่ได้เอามาฟังเพลินๆได้บ่อยนักเมื่อเทียบกับงานตลาดๆอะเนอะ แต่มาถึงตอนนี้ควต้องบอกว่าน่าเสียดายอีกครั้งที่งานดีๆแบบนี้กลับถูกเมินไปอย่างไม่แยแส เหอๆ ก็นะ มันไม่ใช่ยุคนางแล้ว แต่ก็ดีใจที่ยังมีงานจากนางให้ได้ฟัง

ฝากรีวิวเก่าด้วยคับ เจ๋งๆ 

All Review by Cr!/\/\iN@l_฿

และก็อัลบั้ม
Sheezus - Lily Allen
Days Are Gone - HAIM
Louder - Lea Michele
Confessions On A Dance Floor - Madonna <-- ช่วยมาโหวตที น้อยมากตอนนี้!! 
Spirit - Leona Lewis      <-- อุดหนุนนางหน่อยฮะ แก้เคล็ดความแป้ก!! 
Daydream - Mariah Carey    <-- ช่วยมาโหวตที น้อยมากตอนนี้!! 
Our Version of Events - Emeli Sande
ด้วยฮะ จิ้มๆเลย แนะนำแรงๆ

ปล.ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่าน และทุกคอมเม้นนะคับ เม้นกันเยอะๆนะ