ระบาย ทำไมแม่เป็นแบบนี้

#1 | @Joker891219. | 2 ต.ค. 57 20:49 น.

อย่างแรกลองคิดก่อนว่า เขาอาจจะเห็นว่าเราโตแล้ว เลยคิดว่าตัวจขกท. ก็น่าจะทำอะไรเองได้
เลยไม่ได้ให้ความใส่ใจมากเท่าแต่ก่อน เพราะตอนนี้ก็มีน้องเพิ่มมาอีกคน

แล้วก็อย่างที่สอง ลองปรับตัวให้ชินค่ะ อย่างเช่นเวลาเราพูดด้วยแล้วเขาเหมือนไม่สนใจฟัง หรือ ตอบกลับมาแบบอารมณ์ไม่ดี ให้หาวิธีรับมือ (ตามแบบสไตล์ที่จขกท. ทำแล้วสบายใจ) อย่างเช่น ปล่อยๆไปบ้าง ถ้าเขาจะไม่ตอบหรือตอบแบบออกแนวว่าเรา หรือหาเรื่องเรา ก็อย่าไปตามอารมณ์เขา เขาอาจจะหงุดหงิดอะไรมาก่อนหน้านี้ หรือคิดอะไรเครียดๆ อยู่


ถ้ารู้สึกว่ายังไม่มีอะไรดีขึ้น ถ้าเราแก้ที่แม่เราไม่ได้ (แบบว่าแม่ยังมีพฤติกรรมแบบเดิม) เราก็แก้ที่ตัวเราเลยค่ะ เพื่อความสบายใจของตัวเราเอง เดี๋ยวพอเราไม่ต่อ เขาก็จะเงียบไปเอง เพราะว่ายิ่งเราไปแสดงอาการต่อต้าน หรือตามอารมณ์เขา เขาก็จะยิ่งคิดว่าเราดื้อใส่เขา
ถ้าเป็นเรา เราจะใช้วิธีต่างคนต่างอยู่ (สักพักก็จะโลกส่วนตัวสูงใส่คนในบ้านเลย ...  )


แต่ไม่ว่ายังไงก็ให้ลองมองในมุมของคุณแม่ดูบ้างนะคะ บางทีวันนั้นทั้งวันเขาอาจจะมีเรื่องให้ต้องคิดเยอะ หลายๆ เรื่องรวมกัน แล้วมีอะไรไปสะกิดเขานิดหน่อย เขาเลยอาจจะโมโหได้ ถ้าเราใจเย็นได้ก่อนจะดี เพราะมันหมายถึงเราควบคุมอารมณ์ตัวเองได้ดี และก็แก้ปัญหาแบบผู้ใหญ่ได้  พยายามเข้านะ 

#2 | Victoriqa | 3 ต.ค. 57 01:16 น.

ลองมองกลับกัน ลองหาช่วงเวลาดีๆ ที่อยู่กับแม่บ้าง มันช่วยนะ

เราเป็นพี่คนโต มีน้องอีก 2 คน
มันเหมือนเป็นความรับผิดชอบของเราเองเลยแหละ
อย่างแรกคือเราต้องเป็นคนดีแล้วให้น้องทำตาม
( น้องทำตามเรามากกว่าแม่จริงๆ เพราะเหมือนวัยรุ่นเป็นวัยต่อต้านนะ )
แล้วพอเราทำได้ออกมาดี ตอนนี้เราเป็นพี่ที่ดี
แม่แทบไม่ว่าอะไรเราเลยนะ บ่นแต่แบบ ขี้เกียจงู้นงี้งั้น

เราก็มีนอยด์แม่บ้าง เรื่องตอนม.6 ที่ผ่านมาน่ะ
เพราะแม่อยากให้เราเรียนหมอจริงๆ พอเราพูดถึงว่าเราอยากเป็นอย่างอื่น
แม่จะยกข้อเสียทุกอย่างของอาชีพนั้นมาเลย เครียดมากนะ

เราก็เกือบทะเลาะกับแม่แล้ว แต่ทางเลือกเราคือ เงียบ ก่อนทุกครั้งที่จะทะเลาะ
แล้วหาทางหลีกเลี่ยงเรื่องนั้นไปเลย

อ่อ แล้วก็ส่วนเรื่องซื้อของ พูดดีด้วยอะไรนี้เราไม่ค่อยสนใจเท่าไหร่อยู่แล้ว
คือไม่ได้เอามาเปรียบเทียบว่าทำไมพูดกับเราอย่างนึง กับน้องอีกอย่าง
เวลาเราอยากได้อะไรก็เก็บตังซื้อเอง

แม่รักลูกเท่ากันหมดทุกคนแหละ แค่แสดงออกต่างกัน

ยังไงก็สู้ๆ นะ

#3 | ชื่อเน็ต | 3 ต.ค. 57 20:00 น.

เมื่อก่อนแม่เราก็เป็นนะ แบบเราอายุ 15 แล้วช่วงปิดเทอมอยากมีงานทำแม่บอกว่าไร้สาระอ่ะ
เราก็เลยไม่ทำ แต่พอจะขอเงินไปโรงเรียน (ไปเอาเกียรติบัตรที่ลืมไว้ ((เกียรติบัตรเลยน้ะเห้ย)) )
แม่บอกว่าทำไมไม่รู้จักหาเงินใช้เอง บลาๆ คือแบบ เงิบอ่ะเงิบมาก มาพูดตอนนี้ที่ไหนๆก็เต็มหมดแล้วอ่ะ
ปิดเทอมนั้นต้องรับกรรมไปเลย แล้วแม่ก็ไม่เคยพูดดีๆกับเราเลยตั้งแต่เด็กๆเลยอ่ะ เอะอะก็ตีเราตลอด
ขนาดน้องเราเป็นคนผิดเราก็จะโดนแบบ 'เป็นพี่ทำไมไม่ดูแลน้อง' เอ้ากรรมจ้า ลำพังชีวิตตัวเองก็แทบไม่รอด

แต่ตอนนี้พอเราโตขึ้นเราก็หาวิธีรับมืออ่ะ เรื่องบางเรื่องก็ปล่อยๆไป เราไม่รู้จะทำงานอะไร เลยเริ่มจากเป็น ตทจน.ครีม พอเริ่มมีเงินก็เอามาใช้เอง เราก็ไม่ค่อยได้ขอเงินแม่แล้วอ่ะ
อยากได้อะไรก็ซื้อเอง แม่บ่นอะไรมาเราก็จะยิ้ม หรือพยักหน้าเฉยๆ
ช่วงนี้ก็ไม่มีปัญหาเลยกับครอบครัว

#4 | PIEPY* | 3 ต.ค. 57 21:09 น.

เราก็ไม่รู้เหมือนกันเพราะเราเองก็เป็นพี่คนโต เรารู้สึกว่าแม่รักน้องมากกว่าแต่ในสายตาของคนอื่นบอกว่าแม่นักเรามากกว่า เราก็ไม่รู้หมือนกัน แต่ที่เราเหมือนกันกับจขกท.คือ เราไม่สนิทกับแม่เท่ากับน้อง เราทะเลาะกับแม่บ่อยกว่าน้อง แม่ชอบบอกว่าเกลียดเรา เราเล่นถึงตัวแม่ไม่ได้แต่น้องทำได้ และทั้งหมดเราก็ทำคือเราคิดถึงแง่ดีว่า แม่ปล่อยเราไปเที่ยว แม่ค่อยตามจิกเวลาอยู่กับเพื่อน และก็พยายามไม่สนใจเวลาที่แม่สนิทกับน้องหรือทำอะไรให้น้อง ทำตัวให้เฉยๆ ทะเลาะกับแม่เราจะนิ่งหรือพอแม่ไม่เห็นก็จะแอบใส่หูฟังไปเลย55555555 เราทำเฉยไม่ค่อยสนใจอ่ะ ตอนนี้ก็ปกติดี ยังไงก็สู้ๆนะค้า