นนท์ เผชิญคำดูถูกนับไม่ถ้วน ลั่นวงการบันเทิงวุ่นวายเกินไป

เป็นคอมเมนเตเตอร์ที่อายุน้อยมากๆ จนเกิดกระแสวิจารณ์ว่าวัยวุฒิไม่ถึง
ก็จริงนะ ไม่รู้จะไปเถียงเขาทำไม ผมดูทีวีมา ผมก็ไม่เคยเห็นกรรมการอายุ 25 ปี ผมเห็นแต่อายุมากกว่านั้น

เราไปอยู่ตรงนั้นแสดงว่าคนก็ต้องเล็งเห็นความสามารถของเรา
ใช่ครับ ผมก็ไม่ได้เสนอตัวเข้าไปเอง มันเป็นเรื่องที่ทางช่องวัน ทางเดอะสตาร์เขามองหาอะไรบางอย่าง แล้วเขาอาจจะเห็นอะไรบางอย่างในตัวผม มันเลยเกิดในสิ่งที่ทุกคนได้เห็นขึ้นมา คือเราได้ไปเป็นหนึ่งในคณะกรรมการ ซึ่งตัวผมก็ค่อนข้างเต็มที่กับหน้าที่นี้ ตัวผม ผมไปทำหน้าที่ ผมไม่ได้ไปพิสูจน์อะไรให้คนอื่นเห็น แต่ในมุมของผมสิ่งที่ได้แน่ๆ เลยคือเราจะได้เห็นมุมมองใหม่ๆ จากน้องๆ สิ่งที่น้องๆ ได้แน่ๆ คือประสบการณ์ที่ผ่านมาของเรา

รู้สึกยังไงกับการโดนวิพากษ์วิจารณ์ในครั้งนี้
ไม่ได้รู้สึกอะไร เพราะเขาไม่ได้รู้จักเรา เขาไม่ได้เห็นทั้ง 100 ของเรา แล้วอีกอย่างผมก็ไม่รู้จักเขา ก็เลยไม่รู้ยังไง แต่ในส่วนของผมตราบใดที่เราทำงานในวงการนี้ ถ้าวันนึงผมทำเบื้องหน้าไม่ได้ ผมก็ยังชอบที่จะทำเบื้องหลัง เพราะส่วนตัวผม ผมอยากจะเป็นเบื้องหลังมากกว่า ผมไม่ได้คิดว่าจะเป็นเบื้องหน้าด้วยซ้ำ

ยากไหมกับการเป็นคอมเมนเตเตอร์
ยากครับ แต่เราก็ตัดสิน ณ งานตรงนั้นที่น้องๆ ทำ หลายๆ คนคิดว่าเป็นอะไรหรือเปล่า แต่จริงๆ กรรมการ 4 คนเราตัดสิน ณ เวลานั้นจริงๆ เลย แต่จะมีการประชุมคุยกันเวลาที่จะตัดสินใจอะไร

ข้ามจากเดอะวอยซ์มาเป็นเดอะสตาร์เป็นไงบ้าง
เดอะวอยซ์ แล้วไปเดอะแมสก่อน แล้วไปเดอะสตาร์ จริงๆ ผมก็ไม่รู้ว่ามันข้ามไปยังไง หน้าที่ของผมเราทำงานให้เต็มที่ ผมพยายามทำงานที่ตอบสนองความตั้งใจทีมงานเบื้องหลัง อย่างแรกเลยเราไม่ได้มาตรงนี้ด้วยตัวคนเดียวแน่นอน เรามีทีมงานที่ดูแลเรา จัดการอะไรต่างๆ ให้เรา หน้าที่ของเราคือ ทำช่วงเวลา 4 นาที 1 ชั่วโมง 3 ชั่วโมงให้มันดีที่สุด แค่นั้นเลย

ตอนรายการเดอะสตาร์ติดต่อมา เราได้ถามเขาไหมว่าเขาอยากได้อะไรจากเรา
รายการเขาบอกสิ่งที่ต้องการจากเรา ผมก็แค่นึกว่าเราให้เขาได้ไหม เออ...ผมสามารถให้ได้ในสิ่งนี้ ก็เลยรับคำไป หลายๆ คนรู้สึกว่าเราอยู่วงการมา 9 ปี แต่จริงๆ ผมทำอาชีพร้องเพลงตั้งแต่ 7 ขวบ นนท์ร้องเลี้ยงตัวเองมา 18 ปีครับ เริ่มร้องตั้งแต่ 4 ขวบ

เคยผ่านจุดพีคที่สุดที่เชื่อว่าเด็กวัยรุ่นอาจจะต้องผ่าน ในเรื่องของการหลงตัวเองบ้างไหม
ผมว่าเรื่องพวกนี้เราไม่รู้ตัวเองหรอก แต่สิ่งหนึ่งที่ผมเชื่อมั่นในตัวเอง ผมว่าผมเป็นคนที่ตัดสินใจได้รวดเร็วมากขึ้น ตอนเด็กๆ ด้วยการทำงานที่แทบจะเทียบเท่าอายุของเรา หลายๆ คนก็ค่อนข้างมีอคติ ซึ่งมันต้องใช้เวลาที่จะทำตรงนั้น ในขณะที่เราโตขึ้น เราทำอะไรตรงไปตรงมา เราว่าประหยัดเวลากว่าทั้งสองฝ่าย สำหรับมุมมองผม ผมไม่ได้รู้สึกว่าหลงหรือเหลิง เพราะว่าเวลาผมทำงาน ผมก็ยังรับรายเดือนเหมือนคนอื่นที่อยู่มหาวิทยาลัย แล้วผมก็จัดสรรปันส่วนที่ได้จากคุณแม่ ถ้าผมได้เงินมาผมก็ให้คุณแม่คุณพ่อ

ตอนที่เราก้าวเข้ามาในวงการบันเทิง เจอแต่กระแสดูถูก โดนกดดัน เรารู้สึกว่าเรารับมันไม่ไหว
ตอนเด็กๆ เรามีโอกาสได้ดูข่าวบันเทิง เรารู้สึกว่าเราไม่อยากให้ใครมายุ่งเรื่องส่วนตัว แล้วคนส่วนมากไม่ได้รู้เรื่องส่วนตัวของเรา เพื่อพยายามเข้าใจ ให้เกียรติเรามากขึ้น แต่รู้เรื่องส่วนตัวของเราเพื่อจะก้าวก่ายเรามากขึ้น นั่นคือสาเหตุที่ผมอยากทำงานเบื้องหลังตั้งแต่เด็กเลย ผมรู้สึกว่าไม่อยากวุ่นวายขนาดนั้น แต่ด้วยจังหวะเวลามันจับผลัดจับผลู แล้วเราได้เจอแรงเสียดทานแบบที่คนเบื้องหน้าเจอ ซึ่งมันก็ค่อนข้างใหม่ แล้วแน่นอนแหละ มันเริ่มต้นยากเสมอ ผมโชคร้ายเวลาผมเริ่มต้นอะไรมันจะยากกว่าคนอื่นเสมอ แต่ผมก็โชคดีที่ผมได้เจออะไรพวกนี้เร็วๆ ถ้าผมเข้าใจมันได้เร็ว ผมก็เจอมันได้เร็ว ก็ไปได้ไกล ได้เร็วกว่าคนอื่น ซึ่งระหว่างนั้นก็ต้องขอบคุณคุณแม่ครับ คุณแม่ทำให้เราเข้าใจในหลายๆ อย่างที่มันเกิด ด้วยคำสอนของแม่หรือตัวผมเองที่เราเข้าใจตอนนั้นมันก็ทำให้เราผ่านช่วงเวลานั้นมาได้ มันเป็นแค่ช่วงเวลาหนึ่งครับ แล้วมันเป็นไปไม่ได้ที่มนุษย์คนนึงที่ชีวิตนึงมันจะไม่ผิดอะไรเลย เราเกิดมาเพื่อผิด เรียนรู้ เติบโตและอยู่ต่อ

เวลาที่เราเจอแรงกระแทกจากคนที่ไม่เข้าใจ เราแก้ไขตวามรู้สึกแย่ตรงนั้นยังไง
เวลาที่เจอคนตัดสินเราจากภายนอก ไม่รู้วิธีผมมันจะดีไหม แต่ของผมผมรู้สึกว่าฉันไม่รู้จักเธอ ผมไม่รู้จักเขา เขาก็ไม่รู้จักผม มันไม่จำเป็นต้องใส่ใจ คือมันพูดเหมือนง่ายนะ แต่มันเป็นอย่างนั้นจริงๆ มันไม่มีเสียงอะไรดังกว่าในหัวเรา ซึ่งตัวผมก็ไม่ได้มาเปลี่ยนแปลงอะไรหรอก เพียงแต่ว่าผมอยากให้ทุกคนอยู่ในสุขภาพที่แข็งแรง แล้วก็สุขภาพจิตที่แข็งแรง เพราะท้ายที่สุดเราทำให้โลกในโซเชียลมันดุเดือดเท่าไร สุดท้ายไม่ลูกก็หลานต้องมาอยู่ในโลกนั้นอยู่ดี คิดง่ายๆ ว่าถ้ามีคนที่คุณรักโดนแบบนี้ มันเป็นเพราะคุณก็เป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้มันเกิดแบบนี้ แต่บางทีผมอยากรู้ว่าคนที่ไม่รู้จักเราเลย เขามองอะไรยังไงบ้าง แต่แน่นอนแหละมันเป็นมุมมองที่ไม่ค่อยคุ้มค่าเท่าไร แต่ตัวผม ผมค่อนข้างฟังได้

เคยท้อแบบไม่เอาแล้ววงการบันเทิงไหม
หลักๆ ไม่ใช่การท้อครับ แต่ผมรู้สึกว่าวงการบันเทิงมันวุ่นวายเกินไปสำหรับผม ตอนนั้นที่ผมประกวดเดอะวอยซ์เสร็จ ตี 3-4 เข้ารายการเช้า แบบเราเป็นแชมป์คนแรกมันต้องโปรโมทหลายๆ อย่าง แล้วมันไม่ได้นอนเลย แล้วลำพังเด็ก 16 ปี แค่ไม่มีเวลาเรียน เราก็จัดการไม่ถูกแล้ว อันนี้แบบนอนก็ไม่มีเวลา การคิดการอะไรมันถูกลดทอนไปหมด ทำให้รู้สึกว่าหรือเราอาจจะยังไม่พร้อม เราเหมือนผลไม้ที่ถูกเด็ดก่อนเวลาหรือเปล่า ก็เลยคุยกับแม่ว่านนท์รู้สึกว่ามันวุ่นวายไปแม่ นนท์ไม่ชอบอะไรที่มันจัดการไม่ได้ กลับบ้านได้ไหมแม่ แม่ก็เลยบอกว่าถ้างั้นก็อยู่ให้ครบสัญญา แล้วมาดูกันว่ามันไหวไม่ไหว ตัวแม่ไม่ได้ติดปัญหาอะไรลูกอยากกลับไปก็กลับไป ลูกไหวแม่ก็ไหว ลูกไม่ไหวแม่ก็ไม่ไหว แต่ว่าจริงๆ ตอนนั้นก็มีคุณพ่อช่วย แต่คุณพ่อต้องทำงาน เพื่อให้พวกเราสามารถเดินทาง พวกค่าใช้จ่าย

เรื่องราวที่ทำให้นนท์เสียความมั่นใจ คือเรื่องอะไร
นนท์ : คือเรื่องที่อาชีพเราเลือนหายไปครับ ก่อนหน้านี้เราทำงานเป็นศิลปิน แน่นอนภาพหลักที่ทุกคนเห็นเป็นนักร้องประกวดมาแล้วเริ่มทำเพลง ทุกๆ คนก็เริ่มรู้จักเพลงเรามากขึ้น เราเป็นคนสนุกมันก็ติดไปกับคนดู สมัยก่อนเราอยู่กับกลุ่มเพื่อน แล้วเราเป็นตัวเปิดละลายพฤติกรรมเพื่อน แล้วพอมันไปอยู่กับคอนเสิร์ตเราคิดว่ามันสามารถทำงานร่วมกันได้กับทักษะของผม มันก็เลยกลายเป็นเอ็นเตอร์เทนคน ซึ่งหลังๆ มันทำได้ดีมากกว่าเพลง เหมือนคนจะสนใจตรงนั้นมาก แต่เราก็รู้สึกโอเคนะกับการที่เขาชอบ คือการอยู่ในโลกทุกวันนี้แค่เขาไม่เกลียดก็ดีแค่ไหนแล้ว

#นนท์ธนนท์