ไรท์เตอร์มีเลิ่กลั่ก! เมื่อ หยิ่นวอร์ เตรียมเข้าไปอ่านนิยายของคู่ตัวเอง พร้อมให้โจทย์สุดท้าทายแต่งพล็อต 90+

หล่อน่ารักเหมาะสมเหมือนหลุดมาจากนิยายกันเลยสำหรับ 2 หนุ่ม หยิ่นวอร์ ที่ได้มาไลฟ์
กับทาง Joylada ด้วยการมานั่งเม้าท์มอยเลือกตอบคำถามที่ชาวมิกซ์ยอส่งกันเข้ามา เริ่มมามีคนอยากให้วอร์อวยพรให้หยิ่นที่เรียนจบ
วอร์: ก็ยินดีด้วยที่อดทนกันมา คิดดูตั้งแต่จำความได้ก็เรียนตลอดชีวิต ขั้นนี้ก็คือขั้นที่คุณไม่ต้องเรียนละ มันก็จะเป็น
อีกโลกนึงที่เราเลือกเองว่าจะใช้ชีวิตยังไง ก็เป็นกำลังใจให้ สู้ๆ กับการที่ต้องตัดสินใจอะไรมากขึ้น ตอนใกล้จะจบผมเคว้ง เรียนมา 10 กว่าปี จบแล้วยังไง อาจจะไม่พร้อม 100% พร้อมไปใช้ชีวิต ก็อยากเป็นกำลังใจให้กับอนาคตที่จะเกิดขึ้น
หยิ่น: ผมโชคดีที่ได้ทำงานตรงนี้ มันกลายเป็นว่างานหลักเราคือเป็นศิลปินนักแสดงก็มั่นคงในระดับนึง ลองนึกภาพที่ไม่มีตรงนี้ดิแล้วไปหางานเองแล้วยิ่งยุคนี้นะทุกคน ผมไม่อยากจะคิดสภาพ เพิ่มผมในกลุ่มบางคนยังไม่ได้งาน มันเป็นยุคต้องแข่งขันต้องใช้ฝีมือ การโตเป็นผู้ใหญ่มันยากมากๆ
อบอุ่นดีจังเวลาที่เขาสองคนได้ถกอะไรแบบนี้ง หนุ่มวิศวะจบใหม่ป้ายแดงกับรุ่นพี่สถาปัตย์ 




รู้สึกยังไงมีคนติดตามเยอะขึ้น?
ชอบที่หยิ่นบอกว่า รู้สึกดี จากตอนแรกที่คิดว่าคนชอบเราที่ซีรีส์ แต่ไปๆ มาๆ เขาชอบในความเป็นเรา
อยากสนับสนุนอยากเห็นผลงานรู้สึกเป็นเกียรติมาก




ถ้าไม่ได้ทำงานในวงการบันเทิง
หยิ่น:ก็คงต้องไปเอาชีวิตรอดในยุคนี้ในสายงานที่เรียนมา เงินเดือนวิศวะเริ่มต้น 25,000 - 30,000 กว่าๆ ไม่ถึงด้วยซ้ำ ใช้ชีวิตรอดยังไง รถไฟฟ้าโคตรแพง ผมว่าผมไม่รอด
วอร์: การบริหารแค่ให้ขนส่งสาธารณะตอบโจทย์ให้ทุกคนใช้งานได้อย่างมีประสิทธิภาพ
มันจะแบ่งเบาภาระคนได้เยอะ และวอร์ถ้าไม่ได้ทำงานในวงการก็คงไม่ได้อยู่กรุงเทพ ก็คงไม่รู้ว่าจะไปในด้านไหน
คงทำงานออกแบบ แต่ไม่เป็นพนักงานแน่ๆ ขนาดอาจารย์ยังไม่ฟังเจ้านายคงไม่เหลือ คงเลือกเป็นนายตัวเอง และอาชีพในฝันก็เปลี่ยนไปเรื่อยๆ ตามแต่ละสมัย ตอนม.1 อยากเป็นนักโบราณคดีขุดไดโนเสาร์ อยากเป็นนักบินอวกาศ โตมาอีกเป็นนักดาราศาสตร์ นักเทนนิส นักตกปลา นักตีกอล์ฟ นักบอล ยกเว้นเรียนหนังสือ




ช่วงให้หยิ่นเล่าถึงโปรเจ็กต์จบ คนพี่คือรู้ด้วยว่าน้องทำหัวข้อ นวัตกรรมการลอกคราบปูนิ่ม
แต่เหมือนของหยิ่นดันไปทำเหมือนกับของดร.ที่ม.เกษตรฯ ซึ่งของเขาล้ำกว่าที่ใช้อินฟาเรดดู
แต่ของหยิ่นต้องใช้วิธีจับแบบพิกเซลงี้ และถึงจะเรียนกันคนละสายแต่เขาก็เออออเข้าใจกันสองคนนะ~




คำถามแบบสถานการณ์สมมติก็มา ถ้าวันนึงหลงป่าแล้วมีอาหารแค่นิดเดียว ทั้งสองคนจะกินเองหรือให้อีกคนกิน?
หยิ่น:ถ้าสภาพร่างกายผมยังไม่ย่อย ร่างกายตัวเองยังไหว แต่ว่าตัวพี่แย่ พี่ก็กินดิ
ที่ตามข่าวหมูป่า ถ้าเรามีน้ำเราก็อยู่ได้ ร่างกายเรามันจะย่อยไขมัน ย่อยโปรตีน มันก็อยู่ได้ คำตอบข้อนี้คือไปหาน้ำ
วอร์:ถ้าอาหารมีจำนวนจำกัด ผมจะเอาอาหารไปล่อสัตว์ตรงรูแล้วฆ่ามัน
หยิ่น:มาปุ๊บก็คือเสือไง
วอร์:เราก็ให้มันกิน
โธ่เอ้ย อุตส่าห์อิงวิทยาศาสตร์ หักมุมกลายเป็นอาหารเสือไปได้ 5555555




ถ้าตื่นมาแล้วพบว่าอยู่ในนิยายแฟนตาซี จะหาทางออกหรือเปลี่ยนแปลงเนื้อเรื่องไปเลย?
วอร์:เราเปลี่ยนได้ด้วยเหรอ อยู่ที่ว่าในโลกแฟนตาซีมันมีความสุขแค่ไหน
หยิ่น:ผมหาทางออกดีกว่า




ระหว่างเลือกคำถามกัน ทำไมให้ฟีลสอนการบ้านแฟนขนาดนี้ 






เมื่อได้ยินคำว่า เกาหลี คำแรกที่ผุดเข้ามาในหัวอันแรกคืออะไร?
คำตอบเสียงเล็กเสียงน้อยของคุณวนร.ที่พูดว่า "เนื้อย่าง" ทำเอาเหล่ามัมหมี
น้วยกันทั้งบาง แต่โทนเสียงนี้คงเอาไว้ตอบกับมัมหมีหยิ่นคนเดียวแหละดูทรงแล้ว 

https://twitter.com/MyPwar_/status/1452996535617269762


สีประจำด้อมคือสีอะไร?
วอร์:ไม่มี
หยิ่น:ถ้าคุณบัญญัติวันที่เขามาเขาจะใส่สีนั้นเลย และการให้เลือกสีมันยากสุดๆ
ไปเลย ผมไม่ชอบอะไรที่มัน fix อย่างบอกว่าชอบสีอะไรในอนาคตเราอาจไม่ชอบแล้ว
วอร์:สีด้อมงั้นเอา สีมัคคา สามัคคี ทุกคนต้องมีความสามัคคีกันในด้อมนะครับ
เริ่ดมาก คำผวนไปอีก หยิ่นก็ไม่ติดอะไรว่าไงว่าตาม~




คิดว่าการอ่านนิยาย ช่วยเยียวยาใจจากโลกภายนอกได้ไหม?
วอร์:มันอยู่ที่คน มันไม่ได้เป็นการเยียวยา แต่มันทำให้เราได้โฟกัสกับการอ่าน
ทำให้เราลืมโลกภายนอก
หยิ่น:ผมว่าคนเจ้าของคำถามน่าจะชอบที่จะอ่านมันก็เลยเยียวยา สำหรับผม
ชอบอ่านนิยายไหมก็เฉยๆ อะอ่านไปก็ปวดตา




แล้วคำถามที่ทั้งคู่เลือกมาตอบก็ออกแนวสอดแทรกสาระปรัชญาที่สามารถปรับมาประยุกต์ใช้กับชีวิตประจำวันได้เลย
อย่างเช่นที่มีคนถามว่า ถ้าต้องคนอยู่กับสิ่งที่แย่ ทำยังไงให้มันดีขึ้น? ชอบที่คุณวนร.บอก ถ้าต้องอยู่กับสิ่งที่แย่หรือเลวร้าย เราไม่โอเคก็แค่เดินออกมา แต่ถ้ามันไม่ได้เป็นสิ่งที่แย่แต่เราแค่ไม่ชอบ ก็แค่เปลี่ยน Mindset




คำถามปิดท้าย สิ่งที่จอยที่สุดช่วงนี้คืออะไร
หยิ่น: การทำงานอยู่ตรงนี้ คือตอนเราแก่เราก็ต้องมองย้อนกลับมาสิ่งที่เราคิดถึง
ผมว่าช่วงเวลานี้เป็นช่วงเวลาที่ผมคิดถึง ไม่ว่าจะเป็นคนที่เราทำงานด้วย สำหรับผมช่วงนี้คือจอย
คนทำงานด้วยหนึ่งในนั้นคงเป็นคนข้างๆ ที่น่าจะเป็นความทรงจำที่แสนดีสำหรับคุณอานันท์แน่ๆ 




ช่วงท้ายทั้งคู่บอกจะเข้าไปเช็กในแอป ด้วยว่ามีคนแต่งฟิคคู่เราบ้างรึเปล่า
มีคนเตือนด้วยว่า ให้แต่งแบบเซฟๆ นะอย่าเกินเบอร์ ไม่ได้นะผมเอาตำรวจจับนะ
ไรท์เตอร์ที่แต่ง 18+ 20+ คือเลิ่กลั่กกันหมดแล้วนะ XD




มีคนคอมเมนต์บอก หยิ่นแบดทุกเรื่องเลยนะ ทั้งคู่ก็แกล้งตีความคำว่าแบดเป็นตุเป็นตะ
ฟีลเล่นยาติดคุกเป็นอาชญากรเฉย 555555555




ไหนๆ แล้วครูหยิ่นก็ขอสั่งการบ้านไรท์เตอร์มิกซ์ยอ
ให้แต่งนิยายแนวธรรมะธัมโม ผมให้โจทย์ 90+ เอาแบบ Target ที่เข้ามาอ่าน แม่ผม รุ่นปู่
เปิดฉากแรกมา อายุวัณโณเลย แต่งเสร็จแล้วก็ส่งมา ขอภาพแฟนอาร์ตประกอบด้วยนะ
แล้วการบ้านมาไวมาก สาธุ 99 ยอมใจด้อมนี้เลย



#หยิ่นอานันท์ #วอร์วนรัตน์