ออฟ วนรถจนมึนก็ทนได้เพื่อให้ กัน ได้อิ่มในการลงเดินปุ๊กปิ๊กหาของกินอินเยาวราช

เป็นรายการที่ให้เบบี๋ได้เห็นโมเมนต์เวลา ออฟกัน เขานั่งรถเที่ยวเล่นขับไปด้วยกัน
มีหยอกล้องอแงแบบเป็นธรรมชาติตามประสาเวลาอยู่ด้วยกันสองคนแบบจุใจไปเลย
กับ ถ้าโลกนี้ไม่มี GPS ที่ทั้ง 2 คนได้รับภารกิจขับรถไปหาของกินย่านเยาวราช Grab ส่วนตัว aka แฟนขับ ~




ส่วน ATP งานนี้รับบทเป็นตุ๊กตาหน้ารถ & เนวิเกเตอร์




ปุ๊กปิ๊กเป็นตะเร้กมาก ตอนลงไปถามทางหาร้านข้าวแกงเจ็กปุ๊ย




หลังจากขับวนเลยกันไปรอบนึงในที่สุดก็เจอแล้ว ให้กันลงไปซื้อ
และมีเด็กดั๊นลืมโทรศัพท์ไว้บนรถด้วย จุมกับพี่เผือกพธก.คือคิดแผนว่า เราไปกันเลยดีไหม
แต่ใครจะทิ้งจิ๋วคนนี้ลงก่อน น่าเอ็นดูซะขนาดนี้ 





ระหว่างรอพี่ๆ ขับมารับ กันก็ขอถามทางไปร้านลอดช่องสิงคโปร์ร้านถัดไปด้วย
ก็คือถามทางคนแถวนั้นเสร็จสรรพ แต่พอเจอคนมาเดินชวนซื้อน้ำกระเจี๊ยบ ก็คือลืมหมดเลยที่เพิ่งจำมา
แถมขึ้นรถมาก็เจื้อยแจ้วเรื่องนี้ให้ป่าปี๊ฟังอีก น่าร้ากกก




ทีนี้แวะเปิดกระจกถามพี่วินข้างทาง พี่เขาก็บอกๆ มา แต่สักพักมีเด็กจำไม่ได้อีกแล้ว
จนจุมจะขอสลับให้น้องมาขับแทน 5555555




และจนได้เกิดการหลงเกิดขึ้น ล่าสุดจุมขับนำทางทุกคนขึ้นสะพานพระปกเกล้าแล้วแต่ดีเบี่ยงทัน
ทำเอาเนวิเกเตอร์จิ๋วขวัญเสียหมด XD




อะไหนจะน้ำมันใกล้หมดอีก แต่ดีที่ได้เจอจุดหมายปลายทางทีเดียวสองที่เลย
ทั้งร้านลอดช่องและร้านซาลาเปา จุมก็คือนั่งอวยในรถใหญ่เลย




สถานการณ์เริ่มชิลล์แล้วระหว่างวนรถขับไปรับกัน พี่เผือกก็ชวนคุยเรื่องนิสัยการขับรถว่า
ออฟติดอันดับนักซิ่งของ GMM จริงไหม?
ออฟ: ถ้าขับถนนแบบนี้จะไม่ซิ่งมาก แต่ถ้าทางด่วนก็จะไม่อยากให้พื้นที่ข้างหน้าของเรามีเยอะ
จ้าพ่อไม่อยากให้พื้นที่ข้างหน้ามีเยอะ ขับเลยน้องเฉย 55555555




รับน้องขึ้นมา พี่เผือกถามกันว่าไปเจอร้ายซาลาเปาต่อจากลอดช่องได้ยังไง
เจ้าตัวบอก ถามร้านลอดช่องมา ทีนี้พี่เผือกบอกทำไมไม่ถามให้ครบ 7 ร้านเลย
แต่มีเด็กจำร้านทั้งหมดไม่ได้ แต่ป่าปี๊บอก มึ-งนี่มันเลิศถ้ามึ-งไม่เลิศแล้วใครจะเลิศ
แซวเก่งอวยเก่งจังนะ 




ถามถึงสไตล์การชับรถของกันบ้าง
กัน: ขับไม่เร็ว ถ้าทางตรงมากๆ แบบไปม.รังสิต ก็ขับไม่เกิน 120
เผือก: เห็นกันเคยนั่งรถที่ออฟขับ ถึงกับลั่นวาจาว่าจะไม่เอาอีกแล้ว
กัน: ไม่ถึงขนาดนั้น ป่าปี๊ขับเร็ว กันก็จะบอก เร็วแล้ว เร็วไปแล้ว
ออฟ: แล้วเหงื่อเขาจะออกมือ
เผือก: เท่าไรเร็ว?
ออฟ:120 เท่านั้นแหละครับ
กัน: หึ




แต่ถ้าถามใครคือซิ่งและทำให้กันเหงื่อออกมือมากสุดคือ ไวท์ ณวัชร์
แบบช่องเล็กๆ ก็ยังไป มันเสียวเหมือนเล่นเกม XD




เอ็นดูพอเข้าเส้นเยาวราช มีเด็กอยากแวะร้านก๋วยเตี๋ยวร้านทองงี้
เหมือนลืมไปชั่วขณะว่ามีร้านที่ได้มาตามโจทย์อยู่ 555555555




ได้เกาลัดบรรลุเป้าหมายอีกร้าน ระหว่างเดินไปหาร้านขนมปัง
ขอแวะซื้อปลาหมึกหน่อย ~




มาเจอร้านขนมปัง สรุปกำลังตั้งร้านอยู่ ก็เลยโทรรายงานป่าปี๊กับพี่เผือกว่าเขา
กำลังตั้งร้าน แต่ว่ากันต้องรอหมึกด้วย 20 นาทีงี้ จุมเลยให้ไปร้านมะม่วงมาระหว่างรอหมึก
รอขนมปังอีกที พอได้มะม่วงก็มารายงาน ขนมปังยังไม่เปิด แต่หมึกกำลังจะมาแทนขนมปัง
ขนมปังถ้าจะเอาก็เอาได้แต่ต้องรอก่อน เพราะเขาทำก่อสร้างอยู่
เอ็นดูศัพท์ของกั่นกั๊นไม่ไหว XD




และระหว่างรอร้านขนมปังก่อสร้าง ก็โซ้ยก๋วยจั๊บรอสบายใจเฉิบ ~




กลับมาอีกทีร้านขนมปังก่อสร้างเสร็จจากที่จะได้คิว 1 ปาไป 64 คิวยาวเบื้อยเลย
จุมพลที่รอถึงกับหึยมันเขี้ยว 555555555




เป็นการเดินหาร้านที่ไม่เหนื่อยนะ กลายเป็นอิ่มมากเลย  ~




จากฟ้าสว่างวนรถรอจนฟ้ามืด ถึงจะมีบ่นบ้างพอน้องขึ้นรถมา
จุมก็เหมือนดีใจโล่งใจหายมึนจากการวนรถ สมกับเป็นแฟนขับที่ดี 



#ออฟจุมพล #กันอรรถพันธ์