ละคร อุทัยเทวี

ณ เมืองบาดาล ธิดาพญานาคหนีมาเที่ยวเมืองมนุษย์และพบรักกับรุกขเทวดาที่สิงสถิตอยู่ในต้นไม้ริมสระน้ำ ธิดาพญานาคตั้งครรภ์รอจนคลอดเป็นไข่ฟองหนึ่ง จึงใช้สไบห่อไข่และพ่นพิษคุ้มครองไว้ก่อนแล้วลงกลับไปเมืองบาดาล บังเอิญมีนางคางคกผ่านมาเห็น จึงกินไข่และตายด้วยพิษพญานาค พอดีกับไข่ฟักเป็นเด็กหญิงซึ่งคิดว่านางคางคกเป็นแม่ของตน จึงอาศัยอยู่ในซากคางคกเน่าๆ ตายายสองผัวเมียมาตกปลาพายเรือผ่านมาเห็นเข้าก็ช่วยเลี้ยงดูจนโต ตั้งชื่อให้ว่าอุทัยเทวี (อมลวรรณ ศิริกิตติรัตน์)

อุทัยเทวีได้แต่งงานกับเจ้าชายสุทธิราช (ชิตวัน อัครนพธนา) ซึ่งก่อนแต่ง ตากับยาก็ได้มีข้อกำหนดว่าต้องสร้างสะพานทองตั้งแต่วังจนถึงบ้านตายยาย แต่ก็ผ่านไปได้ด้วยดี อุทัยเทวีจึงเป็นสะใภ้แห่งเมืองหลวง มารดาของเจ้าชายไม่ค่อยชอบอุทัยเทวีนัก จึงหาทางให้ลูกของตนเป็นของคนอื่นไป ซึ่งนั่นคือเจ้าชายต้องไปแต่งงานกับเจ้าหญิงฉันทนา (ธิดารัตน์ มากศรี) ซึ่งอุทัยเทวีก็ตามไปด้วยตามสัญญา

เจ้าหญิงฉันทนาคิดกำจัดอุทัยเทวีโดยฆ่านางอุทัยเทวี แต่พ่อของอุทัยเทวีช่วยไว้ จึงบอกว่าให้รอแก้แค้นนางฉันทนาอยู่นอกวัง ต่อมาไม่นานนางฉันทนากลุ้มใจเรื่องผีนางอุทัยเทวีจะมาหลอกหัวจึงหงอก ผมที่เคยดำกลับขาวไปทุกเส้น จึงเอาผ้าพันศีรษะไว้ตลอดเวลา ต่อมานางอุทัยเทวีแปลงกายเป็นแม่ค้าขายขนมแก่ๆ ผ่านมา ซึ่งผมดำยาวสลวยผิดกับนางฉันทนา นางฉันทนาเห็นเข้าจึงคิดว่ายายแก่คนนี้ก็มีเคล็ดลับในการบำรุงรักษาผมอย่างแน่นอน จึงให้ยายแก่เข้าไปในวัง และให้รักษาผมของตนเองให้

นางอุทัยเทวีจะรักษาให้แต่มีข้อแม้ ต้องยอมให้ทำทุกอย่างห้ามถามอะไรทั้งสิ้น นางฉันทนาตกลงแล้วนอนลง นางอุทัยเทวีจึงอามีดโกนโกนผมนางฉันทนาออกจนหมด แล้วกรีดศีรษะนางฉันทนาเอาหม้อปลาร้าครอบหัวนางฉันทนาไว้ และสั่งห้ามเอาหม้อออกก่อนวันที่ 7 แต่ไม่ถึงคืนนางฉันทนาทนพิษบาดแผลไม่ไหวจึงสิ้นใจตาย เจ้าชายสิทธิราชรู้ดังนั้นจึงกลับไปเมืองของตน ซึ่งก็ยังเห็นอุทัยเทวีอยู่ที่เมืองอยู่ก็ทรงโล่งใจ อุทัยเทวีได้ครองรักกับเจ้าชายอย่างมีความสุขตราบนานเท่านาน