ละคร วิญญาณแพศยา

ณ อาณาจักรสามแสนฟ้า เจ้าหลวงหน่อฟ้า (ดนัย จารุจินดา) ผู้ปกครองเมืองสามแสนฟ้า มีพระมเหสีคือเจ้านางเกยุรี ขณะที่เจ้านางตั้งครรภ์ เอิ้งโหลง (ชลิตา ส่วนเสน่ห์) ช่างฟ้อนนางรำได้เล่นคุณไสยเสริมเสน่ห์จนเจ้าหลวงหน่อฟ้าโปรดปรานถึงขั้นขอให้ช่วยบำเรอกามแทนเจ้านางเกยุรีที่วุ่นอยู่กับการเลี้ยงลูกเจ้านางเกยุรีเกลียดชังเอิ้งโหลง จึงจ้าง ยูงคำ (เวฬุรีย์ ดิษยบุตร) ช่างฟ้อนนางรำแย่งชิงบำเรอเจ้าหลวงเพื่อสกัดเอิ้งโหลง แต่ยูงคำได้บำเรอเจ้าหลวงแล้วกลับกำเริบ จะแย่งชิงเจ้าหลวงกลายเป็นเสี้ยนหนามแทงใจเจ้านางเกยุรีอีกคนเจ้านางวางแผนฆาตกรรมให้เจ้าหลวงเข้าใจผิดว่าเอิ้งโหลงสังหารยูงคำ แล้วอาศัยจังหวะนี้ลงอาญาเอิ้งโหลงอย่างทารุณจนถึงแก่ความตาย เจ้านางยังให้หมอผีผู้ขมังเวทย์สะกดวิญญาณเฮี้ยนของเอิ้งโหลงให้เป็น ผีกะพระนางคอยเลียใบหน้าเรือนร่างเจ้านางให้สวยงามอ่อนเยาว์ เจ้านางเกยุรีกลัวบาปกรรมตามสนองจึงตัดสินใจบวชชี และขายต่อวิญญาณเอิ้งโหลงผู้คลั่งแค้นแสนเฮี้ยนให้เป็นผีกะพระนางแก่ช่างฟ้อนนางรำ ซื้อขายตกทอดต่อกันรุ่นต่อรุ่น

จนผีกะพระนางวิญญาณเจ้านางเอิ้งโหลงเดินทางพลัดเข้ามาถึงอาณาจักรคีรีราชรัฐ ในช่วงร้อยกว่าปีต่อมาซึ่งหลายชีวิตได้ล่วงลับแล้วเวียนว่ายตายเกิดมาเสวยภพชาติใหม่ในดินแดนแห่งนี้ ณ อาณาจักรคีรีราชรัฐ ผีกะพระนางวิญญาณร้ายเอิ้งโหลง ถูกขายตกทอดมายังแวดวงนาฏศิลป์ ฟองจันทร์ (ลภัสรดา ช่วยเกื้อ) หญิงช่างฟ้อนนางรำรูปงาม เลี้ยงผีกะพระนางให้เลียใบหน้าเรือนร่างจนงามกระจ่างเป็นที่ถูกตาต้องใจของ นายห้าง (พัสสน ศรินทุ) ฟองจันทร์เลิกอาชีพช่างฟ้อน แต่งงานอยู่กินกับนายห้าง มีลูกสาวด้วยกันคือ ฝ้ายคำ (ลัลณ์ลลิน เตจะสา เวศซ์) ฟองจันทร์ต้องหมั่นเซ่นพลีผีกะพระนางด้วยเลือดไก่ไข่ดิบของสดคาว เมื่อผีกะออกมาเลียกินอิ่มหนำแล้วจะบันดาลโชคและสนองตัณหาให้สุขสมหวัง นับวันผีกะนั้นยิ่งเฮี้ยนขึ้น มันชอบเสพกามคุณ รอยบาปคราบคาว แม่เลี้ยงฟองจันทร์เลี้ยงผีกะด้วยการเสพกามมั่วเพศกับหนุ่มๆ

ขณะที่นายห้างยก บัวระวง (คนึงพิมพ์ ธนพิชชากรณ์) ขึ้นเป็นเมีย จนมีลูกคือ บัวตอง (ภัทรภร ศิริทรัพย์จนันท์) บัวระวงฟ้องนายห้าง ว่าเมียเล่นชู้ก็แค้นจัดยิงปลิดชีพเธอจนตาย วิญญาณฟองจันทร์ ถูกดูดกลืนเข้ารวมกับ ผีกะพระนางเจ้านางเอิ้งโหลงผู้อำมหิตโหดเหี้ยมและแสนเฮี้ยน ฝ้ายคำถูกเมียใหม่พ่อโขกสับทำร้ายเธอมีเพียงแม่เท่านั้นที่รักจริงและปกป้อง เธอจึงยอมเลี้ยง ผีกะพระนางไว้ตามที่แม่เคยสอนเมื่อรู้ว่าวิญญาณของแม่ถูกผูกมัดติดตรึงกับผี ฟองจันทร์พยายามจะช่วยเหลือฝ้ายคำและผีกะก็พยายามใช้ฝ้ายคำเชื่อมโยงไปสู่ชีวิตในภพชาติใหม่ของคนที่เคยพัวพันกับมันในภพชาติเก่าผีแม่เลี้ยงฟองจันทร์รวมกับผีกะเจ้านางเอิ้งโหลงเป็น วิญญาณแพศยา ร่างครึ่งตัวของผีล่องลอยปรากฏให้ฝ้ายคำเห็นเป็นใบหน้าฟองจันทร์แต่พลังอาฆาตของผีกะเอิ้งโหลงนั้นซ่อนใบหน้าเน่าฟอนเฟะอยู่ข้างหลังที่เรือนผมผีฟองจันทร์ปกคลุมอยู่ เมื่อโกรธคลั่ง ผมยาวสยายจะกระจายออกเผยให้เห็นใบหน้าเน่าชวนสยดสยองและเกรี้ยวกราดอาฆาตแค้น

บัวระวงสั่ง อ้ายสิงห์ ชู้สวาทฉุดคร่าฝ้ายคำแต่ถูกผีฟองจันทร์อาละวาดนายห้างมัวซึมเศร้าคิดถึงเมียผู้ล่วงลับ บัวระวงร้อนรนใจจ้างหมอผีมาปราบฝ้ายคำกลัววิญญาณของแม่จะถูกทำร้ายจึงหอบเอาผีกะพระนางหนีพรากจากบ้านไป ต้องจาก แม่หลาง (นริสา พรหมสุภา) โดยมี ยอด (ณฐาภพ เคนจันทึก) ลูกชายแม่หลาง พาเธอหนีไปอาศัยอยู่กับ ป้าหอมนวลยอดแอบรักฝ้ายคำและคอยปกป้องเธอเสมอ ฝ้ายคำ อาศัยอยู่กับ ป้าหอมนวล ที่สอนให้รู้โทษภัยของการเล่นของเลี้ยงผี เธอเหมือนเชื่อฟังแต่แอบใช้เวทมนต์ควบคุมใช้ประโยชน์จากผีกะ ป้าฝากฝ้ายคำเข้าเป็นช่างฟ้อนนางรำในสำนักยูงรำแพนของ พ่อครูบุตรเทพ (เรืองฤทธิ์ วิสมล) พ่อม่ายที่เคยหลงรัก ฟองจันทร์ ที่นั่น เพียงแรกเห็นพ่อครูก็หลงรักฝ้ายคำเพราะสวยละม้ายคล้ายแม่ เป็นที่เคืองใจของ นกยูง (เวฬุรีย์ ดิษยบุตร) ลูกสาวพ่อครูผีกะพระนางที่ฝ้ายคำเลี้ยงไว้ได้กลิ่นการกลับชาติมาเกิดของ ยูงคำ (เวฬุรีย์ ดิษยบุตร)อดีตศัตรูตัวร้ายของเจ้านางเอิ้งโหลง มันเกรี้ยวกราดอาฆาตมาดพร้อมจะขย้ำทำร้ายนกยูง

บัวระวงขึ้นเป็นใหญ่แทนเมียหลวงสมคบร่วมคิดกับอ้ายสิงห์ชู้รักวางยาพิษปลิดชีพนายห้างแต่กลับพบกับจุดจบอันหายนะบัวตองรอดชีวิตและสำนึกผิดบาป ฝ้ายคำให้อภัยและยกเคหาสน์เวียงวิลล่าให้ดูแลคณะยูงรำแพน ได้ร่วมฟ้อนในงานฉลองการสำเร็จการศึกษากลับมาจากพม่าของ เจ้าน้อยอินชเวง (ฐิติวัฒน์ ฤทธิ์ประเสริฐ) กษัตริย์ผู้ปกครองคีรีราชรัฐกับ เจ้านางนันดายะตานา (ณัฐริกา ธรรมปรีดานันท์) เมียน้อยชาวพม่าที่เจ้าหลวงแสนโปรดปราน ในงานปอย ลูกชายของ เจ้านางสร้อยทิพย์ระย้า ณัฐริกา ธรรมปรีดานันท์) เมียหลวง คือ เจ้าหน่อเมือง (ณวินวิชญ์ กิตติชนวิทย์ ) และ เจ้าแก้ว (สุกวิณ แก้วพิกุล) เจ้าแก้วหลงเสน่ห์ฝ้ายคำปะทะกับเจ้าน้อยอินชเวงที่หลงรักฝ้ายคำสุดหัวใจ มีคนวางยาพิษเจ้าน้อยแต่โชคร้ายกลับตกไปเป็นของคนอื่นเจ้าน้อยอินชเวง เนื้อคู่ของฝ้ายคำคือจุดเชื่อมโยงที่จะนำพาวิญญาณแพศยาของเจ้านางเอิ้งโหลงที่บ่มแรงพยาบาทข้ามภพชาติโดยมีฝ้ายคำเป็นสะพานนำพาไปสู่การเข่นฆ่าล้างแค้น

ที่เวียงหลวงเจ้านางนันดาเป็นสตรีที่รักสวยรักงามหมั่นบำรุงผิวพรรณและเรือนกายให้อ่อนเยาว์ด้วยของวิเศษชั้นดีฝ้ายคำใช้มนต์คาถาสะกดผีกะพระนางสรรหาของป่าชั้นเลิศมาขาย มิ่งผิ่ว (จารุศิริ ภูวนัย) กับ จัน (เมธาวี ธีรลีกุล) จึงขอซื้อไปถวายเจ้านางจนเป็นที่โปรดปราน เจ้านางเชิญให้ฝ้ายคำเข้ามายังคุ้มบ่อยๆ ด้วยความเอ็นดูโดยไม่รู้ว่ามีภัยร้ายตามมาผีกะพระนางวิญญาณเจ้านางเอิ้งโหลงที่ผูกติดกับวิญญาณแม่เลี้ยงฟองจันทร์รวมกันเป็นวิญญาณแพศยาที่หิวโหยกามและความหายนะได้เข้ามาโดยฝ้ายคำไม่รู้ตัวว่าตนได้ชักเอาผีเอิ้งโหลงผู้อาฆาตมาสู่ชีวิตเจ้านางนันดาที่เคยเสวยชาติเป็น เจ้านางเกยุรี (ภัครมัย โปตระนันท์ ) เจ้าหลวงกำจาย (ศรราม เทพพิทักษ์) ชอบหลบความเจ้าอารมณ์ของเจ้านางสร้อยทิพย์เมียใหญ่ผู้ร้ายกาจมาหาความสุขสมกับเจ้านางนันดา เมียน้อย ตั้งใจจะมีลูกชายอีกสักคนให้สามีเพื่อเสริมบารมีเอาชนะเมียใหญ่

ฝ้ายคำที่สารภาพว่าเป็นคนเลี้ยงผี และผีคือแม่ของเธอ ซึ่งเป็นผีกะพระนางเจ้านางก็สนใจใคร่ขอเลี้ยงผีแม่ของฝ้ายคำที่กำลังมีจิตปฏิพัทธ์รักใคร่ชอบพอกันกับเจ้าน้อยอินชเวงลูกชายเจ้านางเจ้านางเซ่นพลีเลี้ยงผีกะพระนางอย่างดีและให้ผีช่วยเลียใบหน้าเนื้อตัวจนเรือนกายเปล่งปลั่งเป็นสาวแรกรุ่นกลับมามีระดูอย่างน่าอัศจรรย์ เจ้าหลวงกำจายแสงยิ่งเห่อและหลงใหล ทุกครั้งที่มีการเสพสมกันผีกะพระนางจะเข้ามาร่วมสังวาสอย่างเร่าร้อนด้วยไฟราคะแพศยา วิญญาณเอิ้งโหลงสำเร็จสุขกับเจ้าหลวงกำจาย ที่เคยได้เสียกันในภพชาติก่อน ได้แรงบาปมาเพิ่งพลังตนมันกำลังมองหาสาบคาวราคะใคร่ครั้งใหม่ นั่นคือ เจ้าหลวงหน่อฟ้า(กิก ดนัย) ที่เคยเสพสมกันในชาติเก่าที่บัดนี้ได้มาเสวยชาติเป็น เจ้าหน่อเมือง (ณวินวิชญ์ กิตติชนวิทย์) ลูกเมียหลวงของเจ้าหลวงกำจายแสงที่นับถือเจ้านางนันดาเป็นเสมือนแม่มันรอคอยที่จะเสพแรงบาปจากการที่แม่เลี้ยงกับลูกเลี้ยงผิดศีลมั่วกามกัน

ความรักของฝ้ายคำกับเจ้าน้อย ผลิบานเติบโตขึ้นท่ามกลางสงครามดราม่าสุดร้อนแรงและแรงอาฆาตพยาบาทของวิญญาณบาปผีกะพระนางเจ้านางเอิ้งโหลงทั้งสองต้องเผชิญอุปสรรคขวากหนาม คนรอบข้างก็ประสบเภทภัยจากกิเลสตัณหาผนวกกับแรงแค้นของวิญญาณร้ายฝ้ายคำจะยอมให้ผีร้ายยืมมือทำบาปหนักเพื่อรักษาวิญญาณของแม่อันเป็นที่รักไว้หรือจะทำลายวิญญาณแพศยาให้ดับสูญเพื่อความสุขสงบของทุกชีวิตด้วยการยอมสูญเสียแม่ไปชั่วนิรันดร์