เรื่องมันเกิดเมื่อวันที่ 6 มิถุนายน 2556

8 มิ.ย. 56 16:48 น. / ดู 435 ครั้ง / 3 ความเห็น / 0 ชอบจัง / แชร์
สวัสดีค่ะ
เราอยากเล่ามากๆ ไม่ใช่เรื่องฟินหรือน่าจดจำเท่าไหร่
เราเลิกกะแฟน
แฟนอยู่ห้องเดียวกัน
วันนี้จะมาเล่าเรื่องที่งี่-เง่าที่สุดของตัวเอง
เราเป็นคนใจร้อน คิดอย่างไรทำอย่างนั้นโดยไร้การไตร่ตรอง
มันจีงทำให้เรื่องนี้เกิดขึ้น

(แฟนเรา = นัท
เรา = ณัช)
เมื่อวันที่ 4 - 5 มิถุนายน 2556 เราไม่ได้ไปโรงเรียน
เนื่องจากเยื่อบุตาอักเสบ  เจ็บตาจนเรียนไม่ไหว

2 วันนี้ มีแค่เพื่อนเราเท่านั้นที่โทรฯมาถามอาการ
ไม่มีแฟนเรา เราก็ไม่คิดอะไร เขาคงยุ่งเลยไม่โทรฯมาก


พอมาวันเกิดเหตุ 6 มิถุนายน 2556
เราก็นั่งเรียน เพื่อนมาถามอาการนู่น นี่ นั่นตามภาษาเพื่อน

พอมาตอนกลางวัน เราไปกินข้าวกับเพื่อน
อยู่ดีๆเพื่อนมันก็ถามว่า


A : มึ_ยังคบกับนัทอยู่หรือเปล่าวะ ?
เรา : อืม ก็ยังคบอยู่
A : กุมีเรื่องจะเล่าให้มึ_ฟัง
เรา : อ่อ อืม เล่ามา
A : เมื่อสองวันที่มึ_ไม่มาอ่ะ กุเห็นมันเล่นกะผู้ ญ คนอื่นเหมือนที่เล่นกะมึ_ตอนมันจีบมึ_อ่ะ แฟนเหี้_ไร ไม่แคร์ความรู้สึกแฟนเลย กุละเกลียด ผู้ชายแบบเนี้ย
เรา : *เงียบไปพักใหญ่ แล้วก็แอบชำเลืองเขานิดหน่อย*


  ที่จริงอ่ะ เราเห็นเขาเล่นกับผู้ ญ คนอื่นแบบที่เพื่อนเราเล่าแล้วแหละ หึงนะ หึงมากด้วย
แล้วเราก็ทะเลาะกันกับเรื่องนี้บ่อยมาก ถ้าถามว่ายังไม่ชินอีกหรอ หรือ ก็แค่เล่นกับเพื่อน ทำไมต้องโกรธ
ไม่รู้สิ เราขี้หึงแล้วก็ขี้หวงมากๆ ถึงแม้จะเล่นกับเพื่อนก็เหอะ
(เพื่อนคนนั้นเราไม่สนิทด้วย และก็ไม่อยากสนิทด้วย)
เรานั่งฟังเพื่อนเล่าเราก็คิดไปต่างๆนาๆ คิดไปเองตลอด
พอมันเล่าจบ เราก็ตัดสินใจ แล้วพูดกับตัวเองว่า
"กุทนไม่ไหวแล้ว แล้วก็จะไม่ทนอีกต่อไป"
แล้วก็นั่งกินต่อ 


พอกินเสร็จก็เข้าห้อง เห็นเขานั่งระบายสีป้ายพี่-น้องบัดดี้
อยู่ดีๆก็เข้าไปบอกว่า


เรา : นัท เราเลิกกันเหอะ (เป็นครั้งที่สี่พันที่เราบอกเลิกเขา  )
เขา : ณัช เค้ายังไม่ว่างฟังไปทำอย่างอื่นก่อนเถอะ *เสียงหงุดหงิด*
เรา : *เงียบบ...*
เขา : ไม่ได้ยินหรือไง ว่าไม่ว่างคุย
เรา : *น้ำตาคลอเล็กๆ* เราเลิกกันเเถอะ

แล้วก็เดินห่างไป

เขา : เดี๋ยวสิ ณัช พูดจริงหรอ
เรา : ใช่ จะพูดเล่นทำไม ไม่ว่างไม่ใช่หรอ
เขา : อย่ามาประชดดิ
เรา : เปล่าประชด
เขา : ณัชอยากเลิกจริงๆหรอ *จับมือเรา*
เรา : เรายังรักเธอนะ แต่เราคิดว่ามันน่าจะดีกว่า เธอจะได้เล่นกับคยอื่นได้อย่างสบายใจ ไม่ต้องคอยห่วงว่าจะมีคนหึง
เขา : แต่เค้ายังรักณัชอยู่นะ
เรา : เค้าก็ยังรักอยู่ แต่ใครจะไปทนเห็นแฟนตัวเองเล่นกับผู้ ญ คนอื่นได้อ่ะ
เขา : ณัชไปฟังคนอื่นเป่าหูอีกแล้วใช่มั้ย ณัชนี่หูเบาจริงๆ
เรา : นัท เราฟัง แต่เราไม่ได้หูเบา เราเห็นเธอเล่นทุกวัน เธอไม่เคยแคร์ความรู้สึกเค้าหรอก คำพูดเธอกับการกระทำมันไม่ใช่ เธอใช้เราทำงานให้ เธอขอให้เราเติมเงินโทรศัพท์ให้แต่ไม่เคยโทรฯมาหาเรา นี่อ่ะหรอ แฟนกันอ่ะ แรกๆเธออาจจะไม่ได้ทำ แต่ทำไมตอนนี้เธอเป็นแบบนี้อ่ะ
เขา : *พึมพำ* เกลียดมึ_จริงๆ ไอA
เรา : ไม่ต้องไปโทษเขาหรอก เธอทำตัวเธอเอง
เขา : งั้นเราขออีกสองเดือนได้มั้ย คบกันต่ออีกสองเดือน จะได้คบปีตามที่ณัชหวังไง
เรา : คบกันด้วยพันธะสัญญาอ่ะ มันไม่มีความสุขหรอก เราให้โอกาสเธอหลายรอบแล้ว เราแค่ทนไม่ได้ที่จะต้องเห็นเธอเล่นกับคนอื่นเหมือนกับที่ตอนที่เธอจีบเรา
เขา : ณัช...
เรา : เอาหน่าาา ยิ้มหน่อยสิ ยิ้มๆ *หัวเราะนิดหน่อย*
เขา : ณัช อย่าเอาความรู้สึกเค้าไปเล่นน่ะ
เรา : ก็จะได้ไม่เศร้าไง
เขา : ก็ได้ เธอเลือกเองนะ อย่ามาเศร้าทีหลังล่ะ


แล้วเราก็กลับไปนั่งที่  เราไม่คุยกันเลยตลอดเวลาที่อยู่โรงเรียนที่เหลือ

จนมาวันศุกร์ เรากลับมานั่งคิด เรายังรักเค้าอยู่หนิ
เราไม่อยากเสียเขาหนิ เราอยากขอโทษเขาหนิ

ก่อนเข้าโรงเรียนมา เราแวะซื้อสโนว์บอลที่ห้างใกล้ๆกะจะไปขอคืนดี
เรายืนอยู่หน้าห้องถือสโนว์บอลอยู่ในมือ เห็นเขานั่งคุยกะเพื่อนเขาอยู่
อยู่ดีๆ สโนว์บอลมันก็แตกคามือ น้ำในสโนว์บอลกระจาย
เศษกระจกบาดมือเลือดออก เหลือแต่ฐานกับตุ๊กตาคนคู่ที่อยู่ในมือเรา
(ไม่ได้เฟค ไม่ได้เว่อร์ แต่มันแตกเองจริงๆ)

เราก็เก็บเศษกระจกไปทิ้ง ผ้าเช็ดน้ำ ดึงตุ๊กตาที่ติดฐานออกมา
เศษกระจกที่ฐานบาดมือ (ซวยชิบเป๋งเลย)


เราก็มานั่งคิด "ท่าทางสวรรค์คงไม่อยากให้เราคืนดีกันจริงๆแล้วล่ะ"
เราก็นั่งเพ้อเจ้ออยู่คนเดียว เขาก็นั่งหัวเราะกับเพื่อนของเขา


เราเอาเรื่องนี้ไปเล่าให้แฟนเก่าเราฟัง
แฟนเก่าเราก็บอก "อยู่กันอย่างนี้ก็เหมือนเลิกกันแล้วล่ะ ถ้าไม่เบื่อก็คงไม่ปล่อยให้แฟนร้องไห้งี้หรอก ณัชมาร้องไห้กับพี่หลายทีแล้วนะ"


เออมันก็จริง ตอนนี้รู้สึกว่าตัวเองเป็นบ้าไปแล้ว
เดี๋ยวก็หัวเราะ เดี๋ยวก็ร้องไห้
เห็นแต่ภาพเขาเข้ามาถามว่า"เป็นอะไรมั้ย ร้องไห้ทำไม"
เฮ้ออออออ
อกหักมาแล้วครั้งนึง ยังไม่เท่าครั้งนี้เลย
เข้าใจความรู้สึกของพวกอกหักแล้วฆ่าตัวตายเลย
แต่เราไม่ทำหรอก
แค่โดนแก้วสโนว์บอลบาดมือก็แสบจะแย่ละ


ตอนนี้เราเตรียมพร้อมที่เรียนไม่รู้เรื่องละ
แต่คิดว่าซักวันมันคงจะดีขึ้นเอง 
นั่งพิมพ์ไปน้ำตาไหลไป




ปล.งงตรงไหนก็บอกนะ
แก้ไขล่าสุด 8 มิ.ย. 56 16:57 | เลขไอพี : ไม่แสดง

มุมสมาชิก กระทู้ล่าสุดโดย -mumi

แสดงกระทู้ล่าสุดโดยเปิด มุมสมาชิก และเลือกแสดงกระทู้ที่ตั้ง

อ่านต่อ คุณอาจจะสนใจเนื้อหาเหล่านี้ (ความคิดเห็นกระทู้ อยู่ด้านล่าง)

ความคิดเห็น

#1 | `Ha$taLaVista | 8 มิ.ย. 56 17:19 น.

ง่าาา จขกท. สู้ๆนะ 
บางที ถ้าเรายังไม่ทำอะไรให้สุด มันก็ยังคงค้างคาอยู่แบบนี้นะ
ถ้าเราจะตัดใจจริงๆ ลองคุยกับเขาเรื่องคบกันอีกครั้งแบบตรงๆไปเลย
อยากให้ทำอะไรให้สุดก่อนแล้วค่อยตัดใจไปกับสิ่งนั้นนะ 

ไอพี: ไม่แสดง

#2 | เราไงจะใครล่ะ | 8 มิ.ย. 56 18:04 น.

จขกท.เราว่าจขกท.เลือกทางถูกแล้วล่ะ อย่ากลับไปเลย จขกท.บอกเขาไปแล้วว่าเลิกแล้วไม่เสียใจถ้ากลับไปหาเขาไปขอเขาคืนดีก็เท่ากับว่าตัวเองดูไร้ค่ามาก เดี๋ยวเขาจะมองเอาหรอกว่าสุดท้ายก็มาง้อกรุ เวลามันจะช่วยรักษาทุกอย่างนะ วันนี้เจ็บมากพรุ่งนี้ก็จะเจ็บน้อยลงเหมือนกันเศษเเก้วที่บาดมือจขกท.ไง  เดี๋ยวพอจขกท.ตัดใจจากผช.คนนั้นได้ จขกท.ก็จะมองเห็นทุกอย่างได้กว่างขึ้นเยอะเลยล่ะว่าตัวเองทนคบกับคนแบบนั้นได้ยังไง /เราก็เคยชอบเพื่อนคนนึงมันก็บอกว่ามันชอบเราแต่มันก็ให้ความหวังผู้หญิงอีกคนในขณะที่จีบเราอยู่ เราก็ทนนะจนวันนึงเราเลิกชอบมันทุกวันนี้เรายังคิดอยู่เลยว่าชอบคนแบบนั้นได้ยังไงมันเสียเวลาไปมากเลยอะกับการทนกับคนเลวๆคนนึงเพราะตอนนั้นคนดีๆอาจจะได้แต่มองเราอยู่ข้างๆก็ได้

ไอพี: ไม่แสดง

แสดงความคิดเห็น

จะต้องเป็นสมาชิกจึงจะแสดงความคิดเห็นได้
เป็นสมาชิกอยู่แล้ว ลงชื่อเข้าใช้ระบบ
ยังไม่ได้เป็นสมาชิก สมัครสมาชิกใหม่
หรือจะลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google หรือ Facebook ก็ได้
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Facebook
ลงชื่อเข้าใช้ระบบด้วย Google