แก่จนอายุ30+แล้ว ถ้าไม่เมาจะมาตั้งกระทู้หรอ

เรื่องของเรามันก็ผ่านมา 15ปีแล้วเนอะ
นี่มันครึ่งชีวิตแล้วนะ
ทำไมยังก้าวข้ามไปไม่เคยได้ว่.ะ ที่ผ่านมา ...ตั้งแต่เล่นสยามโซนมาตั้งแต่อายุ14
เราไม่เคยพูดถึงคุณเลย
เรารู้จักคุณตอนอายุ 16
คุณเป็นเพื่อน ของเพื่อนสนิทเรา
วันที่เจอกันครั้งแรก เราจำรอยยิ้มของคุณได้อยู่เลย
รอยยิ้มที่โค.รตสดใส ทำให้เราใจสั่นไปวูบนึง
ทั้งๆที่เรามีแฟน เราก็ตกหลุมรักคุณไปจนได้
เพราะความสดใส มองโลกในแง่ดี
เราไม่เคยมีมันมาก่อนและ เราต้องการสิ่งนี้จากคุณ ...
คนเห็นแก่ตัว

วันที่เราไม่มีความสุข
เราเสพความสดใส ร่าเริงและความสบายใจจากคุณ
คุณเป็นคนที่ทำให้เราสบายใจได้โดยที่ไม่ต้องพยายาม
แค่คุณเป็นคุณ เราก็ตกหลุมรักคุณไม่รู้กี่ครั้ง ต่อกี่ครั้ง
ใช่ ... มันเกิดขึ้น ขณะที่เรามีแฟนอีกคน
เราก็ยกให้คุณเป็นคนรัก คนที่สอง แบบเห็นแก่ตัว

เราพยายามหนีจากความสัมพันธ์
ทำให้คุณเสียใจ ตัดขาด แต่ก็ดึงกลับมา
เราไม่เคยปล่อยมือคุณได้นาน
เพราะเราเอง ก็ไม่แน่ใจว่า ชีวิตที่หันหลังกลับไป ไม่มีคุณอยู่แล้ว เราจะอยู่ได้มั้ย ...
มันใจร้ายเห็นแก่ตัว  ... ใช่ เราเข้าใจ แต่ก็ไม่เคยปล่อยคุณไปได้เลย

เราขอให้คุณรอ ทั้งๆที่ ไม่มีสิทธิ ไม่มีหน้าไปขอ
เราขอให้รอ ทั้งๆไม่มีจุดหมายปลายทาง
และคุณก็ รอ...

จนวันนึง เราขอให้คุณเป็นแฟน
แต่สุดท้ายเราก็ทำเรื่องเลวๆ กับคุณอีกครั้ง

เราเลิกกัน
เราไปกับคนอื่น

และเราก็วนกลับมาเจอกัน
เราเหมือนคนจมน้ำ คว้าคุณที่อยู่ใกล้ๆมาข้างตัว
แล้วก็ทำคุณเสียใจอีกครั้ง

วันที่คุณไป เราไม่เสียใจเลย
เราทำเป็นไม่สนใจ ไม่แคร์ด้วยซ้ำ
เวลาผ่านไป 2ปี
จู่ๆ เราก็ฝันถึงคุณ ...
มันเป็นความรู้สึกรัก ที่เราลืมไปนานแสนนาน
เรารักคุณมากในฝันนั้น ..
พอเราตื่น มวลของความรู้สึกยังคงอยู่
พอรับรู้ว่ามันไม่ใช่ความจริง
เพราะความจริงเราไม่ได้รู้สึกแบบนั้นกับคุณอย่างในฝัน
เรารู้สึกเหมือนเสียของรัก อกหัก เสียใจ มันทรมานมาก
ทรมานที่เราฝันแบบนั้นถี่ๆ เป็นปีๆ

จนเข้าปีที่ 6 ของการตัดขาดกัน
เรารวบรวมความกล้าหลายปี ทักไปขอโทษ
เราก็เลยกลับมาเป็นเพื่อนกัน

เรากับคุณได้คุยเรื่องเมื่อก่อนหลายเรื่อง
เรื่องที่คุณเสียใจ
เรื่องที่เราทำร้ายจิตใจคุณ
เราสารภาพเรื่องที่เลวร้ายที่สุดออกไป
เราไม่เคยจะให้คุณมาเป็นคนรักเลย ที่ผ่านมา เราแค่ต้องการบางสิ่ง จากคุณ มาโดยตลอด...
มันไม่เคยเป็นความสัมพันธ์ที่ดี
เราไม่เคยทำตัวเป็นคนรักที่ดี
แต่คุณก็ให้อภัย และขอให้เป็นเพื่อนกันอย่างปัจจุบัน
เพราะมันดีที่สุดกับความสัมพันธ์

เราเองก็พอใจกับความเป็นเพื่อนกัน
แต่ความรู้สึกของเรา ...
มันเจ็บปวด

เรากับคุณก็ไม่ได้อยากคบกันอย่างนั้นอีกแล้ว
แต่ทำไมความรู้สึกของเรา มันไม่ไปอย่างที่อยากให้เป็น
ใครบางคนบอกว่า เราจะชอบคุณได้ตลอดทั้งชีวิต
เราไม่อยากให้มันเป็นอย่างนั้นเลย
เราไม่อยากชอบคุณแบบนั้นอีกแล้ว
ใจเราเจ็บ และ จะลากคุณมาเจ็บอีกครั้ง
เราคงรับไม่ไหวหรอก ที่จะเห็นคุณเจ็บอีก

อายุ 30 +  ทำให้เราได้รับรู้ว่า
มันจะมีคน คนนึง ที่ไม่ว่าจะยังไง
เราก็รู้สึกกับเค้าเหมือนเดิมได้ซ้ำๆ
แม้จะพยายามแค่ไหน เค้าก็ยังพิเศษสำหรับเราเสมอ
ไม่ว่าเวลาผ่านมานานถึง 15 ปี
เราก็ไม่สามารถเป็นเพื่อนกับเขาได้สนิทใจ
เราสามารถตกหลุมรักคน คนนึงได้ซ้ำๆ กระทั่งตายจากกัน
แม้จะพยายามไม่รักแค่ไหนก็ตาม

ทรมานเนอะ ...